เพื่อนๆหลายคนก็อาจจะเป็นเช่นเดียวกับผม ที่เติบโตมากับ “นิตยสาร”
ในโลกของสังคม Online วันนี้ ดูเหมือนว่า “นิตยสาร” จะค่อยๆลดบทบาทลง ค่อยๆหายไปจาก “แผงหนังสือ” ที่ทะยอยหายไปพร้อมๆกัน
ในขณะที่สื่อ Online โดดเด่นมากในเรื่องของความรวดเร็วในการนำเสนอและอิสระเสรีภาพของการเผยแพร่ความรู้และความคิด แต่ใช่หรือไม่ว่า หลายๆครั้งที่เราอ่านสื่อ online เราคงมีคำถามบางอย่างค้างคาอยู่ในใจ เกี่ยวกับที่มาและความน่าเชื่อถือของสิ่งที่เราอ่านนั้น
ผมเองยังเชื่อว่านิตยสารยังคงมีคุณค่าเฉพาะตัวของมันอยู่บนเส้นแกนคุณค่าของสื่อ
พื้นที่ระหว่างสื่อ Online ที่รวดเร็วและเผยแพร่ได้เร็ว กับหนังสือดีๆที่ต้องใช้เวลาคัดสรร เรียบเรียงอาจจะเป็นแรมปีกว่าจะออกมาให้เราอ่านกันได้ นิตยสารเป็นสื่อที่อยู่ตรงกลาง
นิตยสารดีๆสักเล่มหนึ่ง จะมีแนวทางที่ชัดเจนและยึดมั่นในคุณค่าส่งที่เขานำเสนอ จนพวกเราคนอ่านสามารถสัมผัสได้ บทความแต่ละบทย่อมต้องถูกตรวจทาน กลั่นกรอง และรับรองโดยมีชื่อเสียงของหัวหนังสือเป็นตัวค้ำประกัน
ทุกวันนี้ผมยังมีความสุขเสมอที่ได้อ่านนิตยสาร ยังมี 2 ฉบับ ที่ผมยังได้รับเป็นเล่มกระดาษ ซึ่งผมก็จะดีใจกระโดดโลดเต้นทุกครั้งที่กลับบ้านแล้วเจอมันวางอยู่ และอีกจำนวนไม่น้อยที่ผมรับในรูปแบบของ e-magazine ซึ่งแม้ว่าจะไม่อิ่มใจเหมือนนิตยสารเป็นเล่ม แต่เทคโนโลยี่ของ e-magazine นี้ก็ช่วยให้ผมได้อ่านนิตยสารจากแดนไกลหลายๆเล่มที่คงไม่มีโอกาสสั่งมาเป็นเล่ม และมันก็มีส่วนช่วยให้นิตยสารที่ผมรักหลายๆเล่มยังคงดำเนินธุรกิจอยู่ได้
ผมยังคงฝันอยากให้มีนิตยสารที่นำเสนอคุณค่าและความงดงามของการใช้ชีวิตกลางแจ้งเป็นภาษาไทยออกมาอีกสักครั้ง ผมยังหวังว่าจะมี แนวคิด, application หรือเทคโนโลยี่อะไรสักอย่างที่สามารถสร้างสื่อที่รวมเอาบทความที่กลั่นกรอง คัดสรร แล้วมาเป็นรูปเล่มได้อย่าง dynamic (ขอโทษครับ ผมนึกภาษาไทยที่จะมาแทนคำนี้ไม่ได้จริงๆ) ตามใจคนอ่าน รวดเร็วกว่าการจัดวางรูปเล่มของนิตยสาร แต่อ่านง่ายได้อรรถรสกว่าเว็บไซต์หรือ Blog (Flipboard ดูใกล้เคียงแต่ก็ยังไม่ใช่)
เพื่อนๆละครับ รู้สึกยังไงกับนิตยสาร คิดยังไงกับสื่อแนวนี้
ผมรู้ว่าหลายๆคนเรียนมาทางนี้ บางคนเคยทำนิตยสารมา และบางคนที่ผมรู้จักก็ยังมุ่งมั่นทำนิตยสารดีๆอยู่ มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะครับ
