Sunday, October 1, 2023

The River of the Mother of God

-

ด้วยชื่อที่สะดุดใจตั้งแต่แรกเห็นทำให้ผมต้องรีบซื้อหนังสือเล่มนี้มาอ่าน พอได้อ่านจึงรู้ว่าหนังสือเล่มนี้รวบรวมงานเขียนของ Aldo Leopold ที่ล้ำลึกกว่าชื่อเสียอีก

ถ้าใครยังไม่เคยรู้จัก Aldo Leopold ไม่ต้องแปลกใจครับ Leopold เป็นที่นับถืออย่างมากในอเมริกาแต่มีคนรู้จักน้อยมากในเมืองไทยAldo Leopold นั้นเป็นคนที่เราจะอธิบายได้ยากมากว่าเขาคือ “อะไร” เพราะเขาเป็นทั้ง นักวิชาการด้านธรรมชาติ, พนักงานป่าไม้, นักอนุรักษ์, นักเขียน, นักตกปลา, นักล่าสัตว์, อาจารย์มหาวิทยาลัย, นักปรัชญา ถ้าอยากรู้จักเขาให้มากขึ้นลองอ่านบทความที่ผมเขียนไว้จากลิ้งค์ที่ท้ายเรื่องนี้นะครับ

ในบรรดาบทความสั้นๆที่ถูกเอามารวมไว้ในเล่มนี้มีเรื่อง ”The River of the Mother of God” ที่เขียนไว้ในปี 1924

Leopold ใช้แม่น้ำลึกลับ el Rio Madre de Dios ที่กัปปิตันชาวสเปนได้ค้นพบและตั้งชื่อไว้ในทวีปอเมริกาใต้ มาเป็นตัวเล่าเรื่องตำนานในยุคก่อนนั้นเล่าขานว่าแม่น้ำนั้นมีขนาดใหญ่, ไหลเชี่ยวกราก และมันก็มุดหายเข้าไปในป่าอเมซอนที่หนาทึบจนไม่มีใครจะฝ่าเข้าไปได้เช่นเดียวกับแม่น้ำ กัปปิตันชาวสเปนนั้นก็สูญหายไปในป่าไม่มีใครได้พบเจอเขาอีก ทิ้งไว้เพียงเรื่องราวเล่าขานที่ทำให้มีเส้นหนาทึบแทนแม่น้ำที่ไม่มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดบนแผนที่อเมริกาใต้ในยุคนั้น

แม้จะเขียนไว้เมื่อเกือบร้อยปีก่อน แต่ Leopold ก็รู้แล้วว่ายุคของการผจญภัยเข้าไปสู่โลกที่ยังหลงสำรวจนั้นใกล้จะจบสิ้นลงแล้ว

แต่เขาก็ยังเชื่อว่า สำหรับคนกลุ่มน้อยที่มีเลือดพิเศษอยู่ในตัว คนเหล่านี้จะต้องแสวงหาการผจญภัยไปสู่ Unknown ท่ามกลางธรรมชาติพิศุทธิ์ที่ปราศจากสิ่งที่มนุษย์เรียกว่าศิวิไลเซชั่น

และนี่ก็คือเหตุผลสำคัญอย่างหนึ่งที่ทำให้ Leopold พยายามผลักดันให้เกิด Wilderness Act เพื่อที่จะเก็บพื้นที่ธรรมชาติที่ยังพิศุทธิ์อยู่ให้คงสภาพรอดพ้นจากการ “พัฒนา” เพื่อให้คนกลุ่มน้อยนั้นได้มีโอกาสเข้าไปใช้ชีวิตในธรรมชาติที่ยังคงความเป็น Unknown ในระดับหนึ่ง และเพื่อให้คนรุ่นหลังได้มีโอกาสเห็นและได้สัมผัสธรรมชาติที่แท้จริง

สิ่งที่น่าสนใจที่เขาเขียนไว้อีกอย่างหนึ่งก็คือประชาธิปไตยและความเท่าเทียมไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องทำทุกอย่างที่คนส่วนใหญ่ต้องการและเพื่อคนส่วนใหญ่เท่านั้น เพราะคนส่วนใหญ่ไม่ได้ถูกเสมอไปในทุกสถานการณ์และเงื่อนไข และเพราะคนเรามีสิ่งที่ต้องการไม่เหมือนกัน

คนส่วนน้อยก็มีสิทธิที่จะได้รับสิ่งที่เขาต้องการเช่นกัน ความเท่าเทียมจึงอยู่ที่การจัดสรรสิ่งที่ต่างกันให้กับคนกลุ่มต่างๆให้มีโอกาสอย่างเท่าเทียมกัน

ในยุคที่เราใช้ Google Map ดูที่ไหนก็ได้ในโลกและใช้ Google ค้นหาชื่อสถานที่ทุกแห่งที่เราอยากจะไปแม้กระทั่ง el Rio Madre de Dios ในยุคที่ป่าเกือบทุกที่โดยเฉพาะอุทยานฯเข้าถึงได้ด้วยถนนและพัฒนาเป็นลานกางเต็นท์หญ้าเรียบ แต่คนกลุ่มน้อยส่วนหนึ่งก็ยังโหยหาการเข้าไปสู่ Unknown ในธรรมชาติพิศุทธิ์ที่ปราศจากร่องรอยของศิวิไลเซชั่น

อย่างน้อยผมก็ยังดีใจว่า เมื่อค้นชื่อบางชื่อของสถานที่ unknown ส่วนตัวใน Google แล้วยังไม่ขึ้นมา แต่มันจะยังเป็นเช่นนั้นได้อีกนานแค่ไหนเมื่อมนุษย์เช่นผมยังเป็นเพียงชนกลุ่มน้อยที่ไม่มีปากเสียงเช่นนี้

อ่านต่อ บทความเรื่อง Sand County Almanac และ Aldo Leopold

อ่านต่อ บทความเรื่อง Wilderness Act

ตาเกิ้น
ตาเกิ้นhttp://takern.wordpress.com
นักสำรวจ, นักเขียน และนักเล่าเรื่อง

Leave a Reply

LATEST POSTS

นิยมไพรสมาคม และจุดเริ่มต้นของการอนุรักษ์ในประเทศไทย

เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้หนังสือรายเดือนของ “นิยมไพรสมาคม” มาจากมิตรสหายหลายเล่มและกำลังทะยอยอ่านอย่างบรรจง (เพราะหนังสือเหล่านี้มีอายุ 65 ปี แทบจะกรอบเป็นผงอยู่แล้ว)   ผมอ่านแล้วตื่นตะลึงมากครับ ผมเคยได้ยินได้อ่านเรื่องราวของคุณหมอบุญส่ง เลขะกุลมาบ้างว่าท่านสร้างสรรค์ส่งดีๆไว้มากมาย แต่ไม่เคยรับรู้เรื่องนิยมไพรสมาคมมากนัก  และดูเหมือนว่าเรื่องราวของสมาคมนี้ได้เลือนหายไปจากความรับรู้ของสังคมไทยแล้ว  เลยขอมาเล่าเรื่องหลายอย่างสู่กันฟังถึงประวัติศาสตร์สำคัญของการอนุรักษ์ในบ้านเราที่กำลังจะลืมเลือนไป ในยุคก่อนปี พ.ศ. 2500 ประเทศไทยยังไม่รู้จักกับคำว่า “อนุรักษ์” ใดๆเลย (ในหนังสือก็ยังไม่มีคำนี้) ตอนนั้นใครอยากจับจองที่ตรงไหนก็ไปแจ้งที่อำเภอแล้วก็ลงมือถาง สัตว์ป่าทุกชนิด (ยกเว้นช้าง) ไม่มีกฎหมายอะไรคุ้มครอง ใครอยากล่าอะไรด้วยวิธีไหน...

Editor ใช้ Award เดินป่า โดยตาเกิ้น

พวกเราที่ ThailandOutdoor มีความโชคดีที่เราได้มีโอกาสทดสอบทดลองอุปกรณ์กลางแจ้งมากมาย และก็จะมีของบางอย่างที่เราทดสอบแล้วชอบจนซื้อไว้ใช้เอง เราเรียกของเหล่านั้นว่า "Editor ใช้ Award"  และนี่คือ "Editor ใช้ Award" ปี 2022 จากตาเกิ้นครับ VDO ยาวนะครับเพราะอธิบายกันทุกอย่างรวมถึงเหตุผลที่เลือกใข้ในสถานการณ์ต่างๆกัน เราแบ่งเป็นช่วงๆให้เลือกดูกันได้ครับ ตามนี้เลย บางคนอาจจะบอกว่าผมใช้แต่ของแพงๆหรูๆ ก็อาจจะจริง หรือไม่ แล้วแต่มุมมองครับ ทุกอย่างในชีวิตเราล้วนแล้วแต่ขึ้นกับว่าเราให้ลำดับความสำคัญกับอะไร  สำหรับผมแล้ว ผมไม่ได้ซื้อของอื่นหรูหราอะไร แต่การออกมาอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ การเดินป่า คือความสุขในชีวิตผม ผมจึงเลือกใข้แต่ของดีๆ...

ไปเรียนหลักสูตรปืนพกต่อสู้กับหน่วยปฏิบัติการพิเศษ

ผมเขียนบทความนี้ไว้ตั้งแต่เดือนมิถุนายน ปี พ.ศ.2552 เขียนข้างหลังกระดาษสำเนา ป.4 (ทะเบียนปืน) ในช่องยิงทันทีที่เรียนเสร็จ เขียนด้วยความประทับใจของการสอนยิงปืนในคอร์สนี้ ถึงวันนี้แม้ว่าหลายๆอย่างจะเปลี่ยนไป แต่ผมยังคงข้อความทุกอย่างที่เขียนในบทความนี้ไว้อย่างเดิมรวมทั้งรูปภาพเดิมที่อาจจะไม่ชัดนัก ด้วยความตั้งใจปัจจุบันโรงเรียนสอนยิงปืนแห่งนี้เปลี่ยนชื่อเป็น ชมรมยิงปืนเขาสามยอด ยังตั้งอยู่ที่สถานที่เดิมในค่ายเอราวัณ จังหวัดลพบุรี สอนมาต่อเนื่องถึง 14 ปีแล้วถ้านับถึงวันนี้ หลักสูตรพัฒนาไปมาก และมีถึง 8 หลักสูตรให้เรียนได้ตามลำดับขั้น และยังสอนโดยหัวหน้าชุดครูท่านเดิมที่มีความมุ่งมั่นอย่างเต็มที่ที่จะให้คนไทยได้เรียนรู้การใช้อาวุธปืนได้อย่างถูกต้องผมเชื่อว่าที่นี่คือโรงเรียนสอนยิงปืนที่ดีที่สุดที่เราจะสามารถเรียนได้ในประเทศไทย ผมเขียนอธิบายเพิ่มเติมไว้ที่ตอนท้ายของบทความนี้ครับ ในสังคมที่บิดเบี้ยวมากขึ้นทุกวัน ดูเหมือนพวกเราสุจริตชนจะต้องเสี่ยงกับภัยคุกคามรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นโจร...

ชีวิตผ่านไปเร็วมากและงดงาม Next Thing You Know

ผมชอบฟังเพลง Country American ครับ เพราะหลายๆเพลงมีเนื้อเพลงที่ดีมาก สามารถเล่าเรื่องราวได้ในเพลงเดียว คำพูดที่เลือกมาใช้ในเนื้อเพลงก็บรรจงคัดสรรมา บางครั้งถ้าตั้งใจฟังเพลงสักเพลงหนึ่งก็ราวกับได้อ่านหนังสือดีๆกินใจสักบท เอาเพลงนี้มาฝากกันครับ Next Thing You Know โดย Jordan Davis ตั้งใจจะเก็บเพลงนี้ไว้สำหรับวันครบรอบแต่งงานปีหน้า แต่ว่าเปลื่ยนใจ เอามาเขียนฉลองวันเกิดภรรยาผมเมื่อวานนี้ก็แล้วกันครับ Next Thing You Know เล่าเรื่องราวเหตุการสำคัญในชีวิตคู่ของใครสักคน อย่างชนิดที่ใครฟังก็คงได้ภาพของตัวเองและคนรักลอยขึ้นมาในใจ และก็คงคิดเหมือนกันว่า ทุกอย่างที่สวยงามในชีวิตนี้ช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ขณะที่ลูกชายผมอาจจะกำลังอยู่ในเนื้อเพลงท่อนแรก...

Most Popular

%d bloggers like this: