สายน้ำนั้นไหลผ่านกลางป่าใหญ่ เมื่อมองไปรอบข้าง ผมมองเห็นเทือกเขาสลับซับซ้อนที่ปกคลุมไปด้วยป่าทึบอยู่ทุกทิศทางไกลไปจนสุดสายตา

เมื่อผมหยุดเดินและนั่งลง เสียงที่ได้ยินมีเพียงเสียงน้ำไหล, เสียงนกร้องอยู่ไกลๆ และเสียงของสรรพชีวิตในป่าที่อยู่รอบตัวและไม่มีมนุษย์สักคนเข้ามาอยู่ในระยะที่มองเห็นได้
น้ำในลำธารนั้นไหลกระแทกก้อนหินจนเกิดเป็นฟองขาวแล้วไหลลงมาสู่จุดที่เป็นแอ่งลึกจึงไหลเอื่อยและหมุนวนช้าๆ ผมคิดเอาเองว่า ถ้าเป็นปลาผมคงเลือกจะอยู่ตรงนี้ ตรงที่น้ำเต็มไปด้วยออกซิเจนที่เติมด้วยฝีมือของก้อนหิน, ตรงที่น้ำไหลเอื่อยไม่เปลืองแรง และตรงที่สายน้ำพัดพาเอาอาหารสารพัดชนิดมาป้อนให้ตรงหน้า
เพียงคิดเรื่องนั้นอยู่ในใจ ผมพลันรู้สึกเหมือนว่าเห็นเงาดำของอะไรบางอย่างเคลื่อนตัวอยู่ใต้ผิวน้ำ หรือมันอาจจะอยู่ในจินตนาการของผมเองก็เป็นได้
ผมคุกเข่า หมอบลงต่ำแล้วคลานเข่าเข้าไปพร้อมๆกับพยายามดึงสายฟลายออกจากรอกให้แผ่วเบาที่สุด

เมื่อใกล้จะถึงริมน้ำ ผมตวัดคันเบ็ดส่งให้สายฟลายพาเหยื่อที่เลียนแบบตั๊กแตนที่ปรากฎตัวให้เห็นอยู่แถวๆนี้ออกไป สายตาผมจับจ้องอยู่ที่จุดเล็กๆเหนือน้ำขึ้นไปจากจุดที่น้ำไหลลงแอ่งลึกเล็กน้อย
ตั๊กแตนสมมุติตัวนั้นค่อยๆร่อนลงสู่ผิวน้ำราวกับมันเพิ่งจะบินลงมาจากพุ่มไม้ข้างๆ สายน้ำรับหน้าที่ต่อโดยการพัดพามันไหลลงมาสู่แอ่งลึก
“พั๊พ” เงาดำนั้นพุ่งออกจากจินตนาการของผมขึ้นมาสู่ผิวน้ำ งับตั๊กแตนตัวนั้นเข้าเต็มที่และพามันดำดิ่งสู่น้ำลึก
มือซ้ายของผมที่จับสายฟลายรู้สึกได้ถึงแรงดึงที่กระชากออก ปลายคันฟลายที่อ่อนพริ้วทำหน้าที่โค้งตัวลงไม่ให้สายหน้าอันบางเบาขาดสะบั้นไปจากแรงดึงนั้น

สายน้ำกลางป่านั้นอาจจะเป็นที่ไหนสักแห่งหรือหลายๆแห่งที่ผมมีโอกาสเข้าไปอยู่ตรงนั้นเพียงเพราะการตกปลาแบบฟลายฟิชชิ่งพาเข้าไป มันเป็นที่ที่ธรรมชาติยังคงความพิศุทธิ์ เป็นความงามของธรรมชาติเป็นอยู่จริงมานับร้อยนับพัน หรือนับหมื่นปี หลุดพ้นจากสิ่งต่างๆที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่คนส่วนใหญ่คงไม่ได้มีโอกาสที่จะหยุดใช้เวลาชื่นชมความงามนั้น ถ้าเขาไม่ได้ตกปลา

ผมชื่นชมความงดงามของปลาตัวนั้นในสวิงที่แช่อยู่ในน้ำไหล ปลาที่เกิดและโตในธรรมชาตินั้นมีรูปร่างสมบูรณ์, แข็งแรง และงดงามยิ่งนัก มาจากการเลือกสายพันธุ์คัดสรรโดยธรรมชาติ, การใช้ชีวิตของมันด้วยการต่อสู้และการเคลื่อนไหวอย่างอิสระในสายน้ำที่งดงามและอุดมสมบูรณ์
นอกจากจะงดงามน่าชื่นชมแล้ว ปลาธรรมชาติเช่นนี้คือการอาหารชั้นดี ของขวัญชั้นเลิศที่ธรรมชาติมอบให้กับเรา เลือดเนื้อที่ถือกำเนิดมากจากสายธารและป่าใหญ่ ปราศจากมลพิษ, สารเคมี หรือสารอาหารปรุงแต่งใดๆที่มนุษย์ประดิษฐ์ขึ้น
ตะขอเบ็ดฟลายที่ไร้เงี่ยงหลุดออกจากมุมปากของปลาตัวนั้นอย่างง่ายดายเพียงเมื่อผมดึงเบาๆ เบ็ดตัวเล็กๆนั้นถ้าหากจะสร้างความบาดเจ็บให้กับปลาบ้างก็คงไม่มาก อย่างน้อยผมก็หวังเช่นนั้น
ปลาตัวนั้นว่ายออกจากสวิงออกไปสู่น้ำลึกที่เคยอยู่ก่อนหน้านี้

สักวันหนึ่ง เมื่อคนไทยเราเรียนรู้ถึงคุณค่าของปลาน้ำจืดอันหลากหลายและร่วมกันดูแลปลาธรรมชาติและสายน้ำไว้ดีพอจนปลาธรรมชาติมีการดำรงอยู่ของสายพันธุ์ที่มั่นคงยั่งยืนกว่านี้ ผมคงจะพอที่จะเก็บเกี่ยวนำปลาเหล่านี้ไปเป็นอาหารที่มีคุณค่าได้บ้าง
แต่ในวันนี้ ผมขอเพียงให้เขาทำหน้าที่เป็นตัวเชื่อมระหว่างผมและธรรมชาติพิศุทธิ์ที่เขาเป็นส่วนหนึ่งก็เป็นการเพียงพอแล้ว

ตาเกิ้น