Monday, September 25, 2023
Homeชีวิตและการเดินทางไม่เพียงแต่เป็นสถานที่ แต่นี่คือความฝัน

ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่ แต่นี่คือความฝัน

-

ถนนเส้นนั้นวิ่งผ่านเข้าไปในช่องเขาที่แห้งแล้ง หลายคนเรียกพื้นที่นี้ว่าทะเลทรายเพราะมันเป็นเขตเงาฝนที่ถูก Mount Rainier บังความชุ่มชื่นจากชายฝั่งทะเลไม่ให้เข้าไปถึง ตลอดเส้นทางหลายสิบกิโลเมตรนั้นแทบจะไม่มีบ้านเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างใดๆเลย แต่สิ่งที่ทำให้ทิวทัศน์ของถนนสายนั้นงดงามก็คือแม่น้ำ Yakima ที่ทอดตัวคดเคี้ยวไปตามร่องเขา

ทันใดที่รถเราข้ามเนินสูงและมุ่งหน้าลงสู่หุบเขาที่อยู่ข้าง หมู่อาคารหนึ่งก็ปรากฎขึ้นตรงหน้าท่ามกลางความเวิ้งว้าง

“คุณต้องไปเห็นสักครั้งนะ มันเป็นที่ที่มหัศจรรย์มาก และเป็นฟลายช็อปที่มีการจัดการดีที่สุดแห่งหนึ่ง ” Marc Bale สหายผมที่ทำงานที่บริษัท Sage ผู้ผลิตคันเบ็ดฟลายที่ดีที่สุดยี่ห้อหนึ่งกล่าวถึงสถานที่กลางทะเลทรายแห่งนี้

lodge-from-above_ifs

Red’s Fly Shop เป็นแหล่งชุมนุมของคนชอบชีวิตกลางแจ้งที่สร้างขึ้นมาด้วยความบ้าบิ่นของคนหลายๆคนมารวมตัวกัน

จากที่รกร้างว่างเปล่า กลางถนนที่ไม่มีชุมชนใดๆตลอดระยะทาง 50 กิโลเมตร พวกเขาสร้างร้านตกปลาแบบฟลายฟิชชิ่ง, โรงแรมขนาดเล็ก และร้านอาหารเล็กๆที่งดงามขึ้นมา อย่างที่ไม่มีใครเชื่อว่าจะทำได้ หรือที่ยิ่งกว่านั้นคือไม่มีใครเชื่อว่าจะเลี้ยงตัวอยู่ได้

มันอาจจะไม่ใหญ่โตหรูหรา เหมือน “สโมสรกอล์ฟ” ที่เราเห็นกันอย่างดาษดื่นในประเทศเรานี้ แต่ด้วยความแตกต่างของกิจกรรมทั้งสองประเภท การสร้างความฝันนั้นยากว่าการสร้างอาคารมากนัก Red’s Flyshop จึงนับได้ว่ามหัศจรรย์

เมื่อเดินเข้าไปในร้าน เราก็เจอกับอุปกรณ์ตกปลาชั้นดีวางเรียงรายจนลายตา พอผมเข้าไปสอบถามอะไรเกี่ยวกับอุปกรณ์ ก็ได้รับคำอธิบายในเชิงลึกจากพนักงานที่ทำให้ผมรู้ได้เลยว่าเขารู้ลึกและรักการตกปลามาก

DSC00870 DSC00879

Steve หุ้นส่วนคนหนึ่งของร้านเดินเข้ามาทักทาย เพราะสหายผมที่ Sage แนะนำไว้ล่วงหน้าแล้ว เขาพาเราเดินชมทั่วๆร้าน เล่าความเป็นมา รวมทั้งเล่าถึงบริการและการทำงานในร้านของเขาให้ฟังทุกอย่างโดยไม่มีการปิดบังอะไร

“กิจการเป็นยังไงบ้างครับ” ผมถามตรงๆ

“อยู่ได้สบายครับ เราเปิดมาเกือบ 10 ปีแล้ว ที่อยู่ได้เพราะเรามีลูกค้าดีๆมากมาย” สตีฟตอบยิ้มๆ

“คุณอยู่ที่ร้านทุกวันเลยหรือครับ” ผมถาม

“นอกจากบริหารที่นี่แล้ว ผมทำงานเป็นไกด์ตกปลาด้วยนะ ผมจะออกตกปลากับลูกค้าอาทิตย์ละประมาณ 3 วัน ถ้าเป็นฤดูที่เปิดให้ล่าไก่ฟ้า ผมก็อาจจะไปล่านกรอบๆนี้บ้าง ผมมีหมานะ” ผมรู้สึกว่ารอยยิ้มเขากว้างออกไปอีกเมื่อเขาตอบเรื่องนี้ ก็แน่ละใช้ชีวิตราวกับอยู่ Disneyland แบบนี้

“ตอนนี้แม่น้ำ Yakima กำลังสมบรูณ์มากนะ คุณจะตกปลาที่นี่บ้างมั๊ย” คราวนี้เขาถามผมบ้าง

“แน่นอนครับ ผมจองทริปไว้แล้ววันพรุ่งนี้ครับ” ผมยิ้มกว้างแข่งกับเขาบ้าง


 

เรือ Drift Boat สองลำ พาเราล่องไปบนสายน้ำ Yakima ที่พาดยาวไปตาม Canyon หรือร่องเขา

678 ผมได้ปลาขึ้นมาบ้าง แต่ก็ทำหลุดไปมากกว่าที่ควร

“ปลาที่นี่มันเจ้าเล่ห์มากครับ ปลาเยอะก็จริงแต่คนมาตกก็เยอะ แล้วทุกคนก็ตกแล้วปล่อย ปลามันถึงเรียนรู้วิธี ถ้าคุณตวัดเบ็ดเซ็ทฮุคไม่เร็วพอ รับรองว่ามันรู้วิธีเอาเบ็ดออกก่อนคุณจะทำอะไรได้ทันครับ แต่ความยากตรงนี้ก็เป็นสเน่ห์ให้คนอยากมาตกปลาที่ Yakima นะครับ” เนท ไกด์ประจำเรือเราบอกยิ้มๆ

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

ตอนเที่ยง เราหยุดจอดเรือกันที่ริมฝั่ง Ricky ไกด์อีกคนเตรียมเตาบาร์บีคิวออกปิ้งใส้กรอก Nate เตรียมผักสลัดและถ้วยชาม เพียงไม่นาน เราก็ได้ปิคนิคกันในจุดที่วิวสวยที่สุดแห่งหนึ่ง

DSC00973

DSC00966

ช่วงบ่ายดูเหมือนโชคของเราจะเริ่มดีขึ้น ปลาเริ่มจะฉวยเหยื่อบ่อยขึ้น และพอช่วงเย็นพวกมันก็เริ่มขึ้นมาฮุบแมลงบนผิวน้ำทำให้การตกปลาของเราสนุกขึ้นอีกมาก

685

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

ตลอดเวลาที่เราล่องเรือไป ไกด์ของเราทั้งสองคนสาละวนอยู่กับการพายและบังคับเรือให้เข้าสู่จุดเด็ดแหล่งปลา เปลี่ยนเหยื่อให้เราทดลองอยู่ตลอดเวลา

ทั้งสองคนเป็นไกด์อาชีพที่ทำงานที่ Red’s มาแล้วประมาณ 6-7 ปี พวกเขารู้จักลำน้ำนี้ทุกซอกทุกมุม เข้าใจธรรมชาติของปลา และธรรมชาติของวันเวลาฤดูที่แปรเปลี่ยนไปตลอด นอกจากความรู้ความสามารถแล้วนิสัยและความมุ่งมั่นที่จะทำหน้าที่บริการของพวกเขานี่แหละที่จะเป็นสิ่งสร้างความแตกต่าง

675

กีฬาตกปลาที่อเมริกานี่มีผลอย่างมากต่อการอนุรักษ์ เงินที่นักตกปลาต้องซื้อใบอนุญาตในแต่ละปีนั้นมากมายพอที่จะให้รัฐบาลสามารถเพาะพันธุ์ปลามาปล่อยลงในแหล่งธรรมชาติ, ฟื้นฟูแหล่งน้ำ หรือกระทั่งซื้อที่ดินหลายๆแห่งเพื่อให้เป็นที่สาธารณะสำหรับคนตกปลา นอกจากนี้ยังสร้างรายได้ให้กับผู้คนมากมายอย่างเช่นไกด์ของเราสองคนนี้ จนไปถึงธุรกิจไม่ว่าจะเป็นการต่อเรือ,​ ขายอุปกรณ์ ไปจนถึงโรงแรมที่พักอย่างมากมายนับไม่ถ้วน เมื่อทุกคนได้ประโยชน์เช่นนี้ยิ่งตกปลาก็ยิ่งเยอะไม่มีหมด

ความตั้งใจและความฝันของผมอย่างหนึ่งคือการทำให้คนไทยหันมามองการรักษาธรรมชาติกันที่ความจริง และพยายามเรียนรู้การอนุรักษ์ด้วยการสร้างผลประโยชน์ที่จับต้องได้จากการใช้ธรรมชาติอย่างยั่งยืน แทนที่เรามัวแต่จะมาเถียงกันเรื่องบาปบุญแล้วพยายามอนุรักษ์กันด้วยเงินบริจาคและลมปากจนปลาในธรรมชาติของเราแทบไม่มีเหลือแล้ว

อาจจะเริ่มจากคนกลุ่มเล็กๆที่คิดเหมือนกันสักกลุ่มแล้วก็ค่อยๆช่วยกันทำช่วยกันสร้างต่อไป

เมื่อจบวันนั้น ปั๊ปลูกชายผมได้ปลาเทร้าท์สวยๆหลายตัว พี่ธิติดูเหมือนจะโชคดีกว่า(ผมยืนยันว่าไม่ใช่เรื่องของฝีมือ) ปลาหลายตัวที่ได้ขึ้นมานั้นใหญ่และงดงามมากที่เดียว พี่ธิติยกย่องว่าโชคของแกนั้นเป็นฝีมือและความขยันของไกด์ Ricky ที่จะไม่ยอมให้เรือผ่านจุดเด็ดๆไปโดยไม่ได้ปลาจากจุดนั้น

674

แม้จะไปเรือคนละลำ ไกด์คนละคน และได้ปลาไม่เท่ากัน แต่เราก็มีข้อสรุปเหมือนๆกันว่า วันนี้คือวันที่เราตกปลาอย่างมีความสุขที่สุดวันหนึ่ง แม่น้ำ Yakima อาจจะไม่ใช่แม่น้ำที่สวยที่สุดหรือมีปลาเยอะที่สุดที่เราเคยเห็นมา แต่ส่วนประกอบที่ลงตัวของทิวทัศน์ที่งดงาม, อากาศสดใส, ปลาสวยๆ และการดูแลอย่างดีของไกด์มืออาชีพทั้งสอง ทำให้เราเห็นพ้องต้องกันว่าเราจะกลับมาที่นี่อีกแน่ถ้าเรามีโอกาสได้มาในแถบนี้


 

เราจบวันที่งดงามนั้นด้วยการนั่งจิบไวน์และสเต็กอร่อยๆที่ร้านอาหารของ Canyon River Ranch ซึ่งก็คือส่วนหนึ่งของ Red’s Fly Shop

DSC00928
แม้อากาศจะหนาว แต่เมื่อโต๊ะในร้านเต็มหมด นักตกปลาผลัดถิ่นก็เลยยอมนั่งจิบไวน์หนาวสั่นกันข้างนอก

DSC00943

มันคงจะเป็นวันที่อยู่ในความทรงจำผมไปอีกนาน

“คุณต้องไปเห็นสักครั้งนะ มันเป็นที่ที่มหัศจรรย์มาก และเป็นฟลายช็อปที่มีการจัดการดีที่สุดแห่งหนึ่ง มีการจัดทริปตกปลา มีโรงแรม มีที่นั่งจิบไวน์” Marc Bale สหายผมที่ทำงานที่บริษัท Sage ผู้ผลิตคันเบ็ดฟลายที่ดีที่สุดยี่ห้อหนึ่งกล่าวถึง Red’s Fly Shop

DSC00939

DSC00947

“เผื่อคุณจะเอาไปทำบ้าง” เขาทิ้งท้ายเหมือนรู้ว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่


 

ระหว่างที่ขับรถกลับจาก Red’s หัวสมองของผมเต็มไปด้วยความคิดมากมาย

อย่างหนึ่งก็คือการคิดย้อนไปถึงวันหนึ่งเมื่อสิบปีก่อน วันที่ผมพยายามปีนขึ้นไปต่อสายไฟแสงสว่างเพื่อให้ร้านเสร็จทันวันเปิดในวันรุ่งขึ้น เพื่อนคนหนึ่งก็เดินตึงตังขึ้นมาบนร้านเล็กๆที่เพิ่งจะสร้างเสร็จหมาดๆ

“มึงบ้าหรือเปล่าเนี่ย ทำร้านธนู” ประโยคแรกนั้นทำให้ผมต้องหันมาสบตากับเพื่อนที่ยิงธนูมาด้วยกัน จะว่าไปแล้ว เขาเป็นคนหนึ่งที่แนะนำให้ผมรู้จักกับธนู

“ในประเทศไทยนี่มีคนซื้อธนูปีหนึ่งถึง 5 คันหรือเปล่าว่ะ ลงทุนทำร้านอย่างนี้ จะอยู่รอดได้อย่างไร”

ผมคงโชคดีอยู่บ้าง ปีนี้ (2559) เราจะได้เลี้ยงฉลองครบ 10 ปีของร้านธนูเล็กๆที่ชื่อ ArcheryThai พูดแล้วจะหาว่าคุย ว่าไปแล้วร้านธนู ArcheryThai ก็มีความมหัศจรรย์แบบ Red’s Fly shop อยู่บ้าง

ผมเข้าใจดีว่าคนที่ได้ทำตามความฝันของเขาแล้วรอดมาได้นั้นรู้สึกดีอย่างไร

จะว่าไป สิบปีก็นานพอที่คนคนหนึ่งจะต่อใบอนญาตความฝันของเขาอีกสักครั้ง

 

หากคุณต้องการอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Red’s Fly Shop เชิญที่นี่ครับ http://redsflyshop.com

ถ้าคุณจะหารายละเอียดของความฝันของคุณ ลองหาเวลาสงบๆ อยู่กับตัวเองสักสองสามวันซิครับ จะไปตกปลากับผมก็ได้

ตาเกิ้น
ตาเกิ้นhttp://takern.wordpress.com
นักสำรวจ, นักเขียน และนักเล่าเรื่อง

Leave a Reply

LATEST POSTS

นิยมไพรสมาคม และจุดเริ่มต้นของการอนุรักษ์ในประเทศไทย

เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้หนังสือรายเดือนของ “นิยมไพรสมาคม” มาจากมิตรสหายหลายเล่มและกำลังทะยอยอ่านอย่างบรรจง (เพราะหนังสือเหล่านี้มีอายุ 65 ปี แทบจะกรอบเป็นผงอยู่แล้ว)   ผมอ่านแล้วตื่นตะลึงมากครับ ผมเคยได้ยินได้อ่านเรื่องราวของคุณหมอบุญส่ง เลขะกุลมาบ้างว่าท่านสร้างสรรค์ส่งดีๆไว้มากมาย แต่ไม่เคยรับรู้เรื่องนิยมไพรสมาคมมากนัก  และดูเหมือนว่าเรื่องราวของสมาคมนี้ได้เลือนหายไปจากความรับรู้ของสังคมไทยแล้ว  เลยขอมาเล่าเรื่องหลายอย่างสู่กันฟังถึงประวัติศาสตร์สำคัญของการอนุรักษ์ในบ้านเราที่กำลังจะลืมเลือนไป ในยุคก่อนปี พ.ศ. 2500 ประเทศไทยยังไม่รู้จักกับคำว่า “อนุรักษ์” ใดๆเลย (ในหนังสือก็ยังไม่มีคำนี้) ตอนนั้นใครอยากจับจองที่ตรงไหนก็ไปแจ้งที่อำเภอแล้วก็ลงมือถาง สัตว์ป่าทุกชนิด (ยกเว้นช้าง) ไม่มีกฎหมายอะไรคุ้มครอง ใครอยากล่าอะไรด้วยวิธีไหน...

Editor ใช้ Award เดินป่า โดยตาเกิ้น

พวกเราที่ ThailandOutdoor มีความโชคดีที่เราได้มีโอกาสทดสอบทดลองอุปกรณ์กลางแจ้งมากมาย และก็จะมีของบางอย่างที่เราทดสอบแล้วชอบจนซื้อไว้ใช้เอง เราเรียกของเหล่านั้นว่า "Editor ใช้ Award"  และนี่คือ "Editor ใช้ Award" ปี 2022 จากตาเกิ้นครับ VDO ยาวนะครับเพราะอธิบายกันทุกอย่างรวมถึงเหตุผลที่เลือกใข้ในสถานการณ์ต่างๆกัน เราแบ่งเป็นช่วงๆให้เลือกดูกันได้ครับ ตามนี้เลย บางคนอาจจะบอกว่าผมใช้แต่ของแพงๆหรูๆ ก็อาจจะจริง หรือไม่ แล้วแต่มุมมองครับ ทุกอย่างในชีวิตเราล้วนแล้วแต่ขึ้นกับว่าเราให้ลำดับความสำคัญกับอะไร  สำหรับผมแล้ว ผมไม่ได้ซื้อของอื่นหรูหราอะไร แต่การออกมาอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ การเดินป่า คือความสุขในชีวิตผม ผมจึงเลือกใข้แต่ของดีๆ...

ไปเรียนหลักสูตรปืนพกต่อสู้กับหน่วยปฏิบัติการพิเศษ

ผมเขียนบทความนี้ไว้ตั้งแต่เดือนมิถุนายน ปี พ.ศ.2552 เขียนข้างหลังกระดาษสำเนา ป.4 (ทะเบียนปืน) ในช่องยิงทันทีที่เรียนเสร็จ เขียนด้วยความประทับใจของการสอนยิงปืนในคอร์สนี้ ถึงวันนี้แม้ว่าหลายๆอย่างจะเปลี่ยนไป แต่ผมยังคงข้อความทุกอย่างที่เขียนในบทความนี้ไว้อย่างเดิมรวมทั้งรูปภาพเดิมที่อาจจะไม่ชัดนัก ด้วยความตั้งใจปัจจุบันโรงเรียนสอนยิงปืนแห่งนี้เปลี่ยนชื่อเป็น ชมรมยิงปืนเขาสามยอด ยังตั้งอยู่ที่สถานที่เดิมในค่ายเอราวัณ จังหวัดลพบุรี สอนมาต่อเนื่องถึง 14 ปีแล้วถ้านับถึงวันนี้ หลักสูตรพัฒนาไปมาก และมีถึง 8 หลักสูตรให้เรียนได้ตามลำดับขั้น และยังสอนโดยหัวหน้าชุดครูท่านเดิมที่มีความมุ่งมั่นอย่างเต็มที่ที่จะให้คนไทยได้เรียนรู้การใช้อาวุธปืนได้อย่างถูกต้องผมเชื่อว่าที่นี่คือโรงเรียนสอนยิงปืนที่ดีที่สุดที่เราจะสามารถเรียนได้ในประเทศไทย ผมเขียนอธิบายเพิ่มเติมไว้ที่ตอนท้ายของบทความนี้ครับ ในสังคมที่บิดเบี้ยวมากขึ้นทุกวัน ดูเหมือนพวกเราสุจริตชนจะต้องเสี่ยงกับภัยคุกคามรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นโจร...

ชีวิตผ่านไปเร็วมากและงดงาม Next Thing You Know

ผมชอบฟังเพลง Country American ครับ เพราะหลายๆเพลงมีเนื้อเพลงที่ดีมาก สามารถเล่าเรื่องราวได้ในเพลงเดียว คำพูดที่เลือกมาใช้ในเนื้อเพลงก็บรรจงคัดสรรมา บางครั้งถ้าตั้งใจฟังเพลงสักเพลงหนึ่งก็ราวกับได้อ่านหนังสือดีๆกินใจสักบท เอาเพลงนี้มาฝากกันครับ Next Thing You Know โดย Jordan Davis ตั้งใจจะเก็บเพลงนี้ไว้สำหรับวันครบรอบแต่งงานปีหน้า แต่ว่าเปลื่ยนใจ เอามาเขียนฉลองวันเกิดภรรยาผมเมื่อวานนี้ก็แล้วกันครับ Next Thing You Know เล่าเรื่องราวเหตุการสำคัญในชีวิตคู่ของใครสักคน อย่างชนิดที่ใครฟังก็คงได้ภาพของตัวเองและคนรักลอยขึ้นมาในใจ และก็คงคิดเหมือนกันว่า ทุกอย่างที่สวยงามในชีวิตนี้ช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ขณะที่ลูกชายผมอาจจะกำลังอยู่ในเนื้อเพลงท่อนแรก...

Most Popular

%d bloggers like this: