Tuesday, September 26, 2023
HomeความคิดและมุมมองID 4 , ลิตเติ้ลบิ๊กฮอร์น และ วูนเด็ดนี

ID 4 , ลิตเติ้ลบิ๊กฮอร์น และ วูนเด็ดนี

-

ผมเคยดูภาพยนต์เรื่อง ID4 หรือ Independence Day ภาคแรกเมื่อ 20 ปีก่อน ในขณะที่กำลังสนุกสนานไปกับฉากแอ๊คชั่นมันส์ของหนังเรื่องนี้ อีกส่วนหนึ่งของสมองของผมก็นึกขึ้นมาได้ว่า เหตุการณ์ในภาพยนต์นี้คล้ายคลึงไปกับเรื่องจริงบางเรื่อง

independence-day-2-resurgence-movie-poster

สำหรับคนที่ไม่เคยชมภาพยนต์เรื่องนี้ ผมขอเล่าเรื่องย่อให้ฟังคร่าวๆครับ ว่า ID4  เป็นเรื่องสมมุติที่มีมนุษย์ต่างดาวจากดวงดาวอันไกลโพ้นได้ใช้ยานและอาวุธอันทันสมัยเกินกว่าที่มนุษย์โลกนี้จะรู้จัดหรือสามารถต้านทานได้พยายามเข้ามายึดครองโลกเพื่อจะ “สูบ”เอาทรัพยากรในโลกนี้กลับไปสู่ดวงดาวของพวกเขา แต่แน่นอนละ ในภาพยนต์เรื่องนี้มนุษย์โลกที่รวมตัวร่วมมือกันสู้แม้จะมีอาวุธและวิทยาการด้อยกว่าก็สามารถเอาชนะได้

maxresdefault

เรื่องในชีวิตจริงที่ผมคิดว่าคล้ายกันแ(ต่ผลสุดท้ายไม่เหมือน) คือเรื่องราวของคนผิวขาวที่อพยบเข้าไปสู่ทวีปอเมริกาที่เริ่มต้นขึ้นเมื่อประมาณสี่ร้อยปีก่อนหน้านี้

มันน่าสนใจมากเมื่อผมได้อ่านหนังสือที่ชื่อว่า “ณ ที่ดวงตะวันฉายแสง ข้าจะไม่สู้รบอีกต่อไป” ซึ่งแปลและเรียบเรียงโดย คุณวันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ พร้อมๆกับที่ภาพยนต์ ID 4 ภาค 2 กำลังเข้าฉายอยู่ในโรง หนังสือเล่มนี้น่าสนใจมากครับ เพระาเล่าเรื่องราวของอินเดียนในทวีปอเมริกากว่า 300 เผ่าที่ถูกกวาดล้างหมดสิ้นในเวลาอันรวดเร็วด้วยกำลังคนที่เหนือกว่าและอาวุธอันทันสมัย โดยรัฐบาลของประเทศที่มาคอยบีบบังคับให้ประเทศอื่นๆทั่วโลกเป็นประชาธิปไตยและเคารพสิทธิมนุษยชนในปัจจุบันนี้ครับ และก็ยังเป็นประเทศเดียวกับที่รบชนะมนุษย์ต่างดาวในหนังด้วยครับ

978-616-301-472-6_680x1024_

ผมขออนุญาตเอาบางส่วนของหนังสือเล่มนี้มาเล่าสู่กันฟังสักเล็กน้อยนะครับ ใครอยากอ่านเพิ่มจะได้ไปซื้อหนังสือมาอ่านกัน

คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ผู้ค้นพบทวีปอเมริกาโดยบังเอิญ กลับไปกราบทูลพระราชาแห่งสเปนว่า

“คนเหล่านี้ช่างว่าง่ายและอยู่กันด้วยความสงบสันติเหลือเกิน ข้าพเจ้าสาบานต่อพระองค์ได้ว่า ไม่มีชนชาติใดในโลกที่ดีกว่านี้อีกแล้ว พวกเขารักเพื่อนบ้านเหมือนรักตัวเอง เสียงพูดของเขาอ่อนหวานและมีรอยยิ้มตลอดเวลา”

เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบปี ชาวสเปนก็หลั่งไหลเข้ามาในทวีปอเมริกา เพื่อขุดค้นทรัพยากรต่างๆเช่นทองคำ พวกเขาปล้นฆ่าข่มขืนและเผ่าหมู่บ้านของคนพื้นเมือง แล้วจับเด็กและผู้หญิงกลับไปเป็นทาสที่สเปน อินเดียนที่ลุกขึ้นสู้ล้มตายไปหลายแสนคนเพราะไม่สามารถสู้กับอาวุธปืนที่ทันสมัยกว่าหอกและธนู

ผ่านไปอีกสามสิบปี ชาวอังกฤษที่มาขึ้นฝั่งเกือบจะอดตาย พวกเขารอดมาได้จากการช่วยเหลือของอินเดียนแดง พวกเขาแบ่งข้าวโพดให้และสอนให้จับปลา เมื่อถึงฤดูก็มอบเมล็ดพันธุ์พืชให้

อีก 5 ปีต่อมาชาวอังกฤษและดัชต์หลังไหลเข้ามาสู่พื้นที่นี้ ใช้อาวุธที่เหนือกว่าชิงดินแดนที่พวกเขาเรียกว่า “นิวอิงแลนด์” จากอินเดียนเผ่าที่เคยช่วยเหลือพวกเขา อินเดียนหลายหมื่นคนรวมทั้งเด็กและผู้หญิงถูกฆ่าตายและหมูบ้านถูกเผาเรียบ

wounded-knee-1890-granger

“พวกมันสัญญาไว้เยอะแยะ

เยอะจนข้าเองจำไม่ได้

แต่พวกมันก็ไม่เคยรักษาสัญญาสักที

พวกมันรักษาคำพูดเหมือนกัน

แต่รักษาคำพูดอยู่เรื่องเดียว

พวกมันสัญญาว่าจะเอาดินแดนของเราไป

แล้วมันก็ยึดดินแดนของเราไปหมด”

ผู้นำชาวอินเดียนเผ่าหนึ่ง กล่าวไว้

หลังจากที่ประเทศอเมริกาประกาศอิสรภาพจากอังกฤษ มีการทำสนธิสัญาแบ่งดินแดนระหว่างรัฐบาลอเมริกากับชนเผ่าอินเดียนหลายครั้ง แต่ทุกครั้งที่มีการพบทรัพยากรไม่ว่าจะเป็นทองคำหรืออย่างอื่น คนขาวก็จะแห่กันเข้าไปบุกรุกดินแดนที่เคยสัญญาว่าเป็นของอินเดียนและทหารก็ตามเข้าไปกวาดล้างอินเดียนโดยไม่สนใจสัญญาที่เคยตกลงกันไว้แต่อย่างใด

ครั้งหนึ่งในนั้นคือการเข้าไปขุดทองในบริเวณแบล็คฮิล(ในรัฐเซาท์ดาโกต้า)กลางดินแดนที่เคยเซ็นต์สนธิสัญญาว่าจะเป็นของอินเดียนเผ่าซูตลอดไป เมื่อพบว่ามีทองมากมายที่นี่ รัฐบาลสหรัฐก็เข้าเจรจาขอซื้อ “แผ่นดิน”จากเผ่าซู และเมื่อเผ่าซูปฏิเสธ กองทหารสหรัฐก็เข้าบดขยี้ฆ่าชาวอินเดียนไม่เว้นแม้แต่เด็กและผู้หญิง

wounded_knee painting

ตรงนี้แหละครับที่จะเหมือนภาพยนต์ ID4 อยู่บ้าง เพราะนักรบอินเดียนแดงที่จนตรอกและถูกโจมตีโดยไม่รู้ตัว รวมตัวกันสู้ตายจนสามารถเอาชนะกองทหารม้าที่ดีที่สุดของกองทัพอเมริกันและสังหารนายพลหนุ่มชื่อดังที่มีชื่อเสียงจากสงครามกลางเมืองคือนายพลคัสเตอร์ในที่รบไปได้

Little_Big_Horn_Battle

แต่ชัยชนะนั้นไม่ยืนยาว กองทหารจำนวนมากมายและอาวุธที่เพียบพร้อมก็ตามไล่ล่าชาวอินเดียนที่เหลืออยู่จนแตกกระจายไปอยู่ในที่แร้นแค้นและหนาวเหน็บจนอดตายไปอีกมากมาย

การต่อสู้ของอินเดียนแดงนั้นสิ้นสุดลงที่วูนเด็ดนี วันที่อินเดียนแดงที่ยอมวางอาวุธแล้วกว่าสามร้อยคนถูกล้อมยิงตายหมดเกลี้ยงในปี 1890 ซึ่งเพิ่งจะผ่านไปร้อยกว่าปีมานี่เองครับ

woundedkneevictims

ที่เล่ามาทั้งหมดนี้เพื่อให้คนอ่านที่อาจจะได้ไปดู ID4 ภาค 2 มาแล้ว มองเห็นโลกในมุมที่สมดุลย์และเป็นจริงบ้างนะครับ เพราะหนังฮอลลี่วูดก็เป็นสื่ออย่างหนึ่งที่สามารถสร้างความเชื่อความศรัทธาที่อาจจะไม่ได้เป็นความจริงเสมอไป

เพราะนอกจากประวัติศาสตร์ที่ไกลหลายร้อยปีแล้ว เราก็ยังเห็นชีวิตจริงของ ID4 ในยุคปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นในตะวันออกกลาง หรือแถวๆบ้านเราเอง

ตาเกิ้น
ตาเกิ้นhttp://takern.wordpress.com
นักสำรวจ, นักเขียน และนักเล่าเรื่อง

Leave a Reply

LATEST POSTS

นิยมไพรสมาคม และจุดเริ่มต้นของการอนุรักษ์ในประเทศไทย

เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้หนังสือรายเดือนของ “นิยมไพรสมาคม” มาจากมิตรสหายหลายเล่มและกำลังทะยอยอ่านอย่างบรรจง (เพราะหนังสือเหล่านี้มีอายุ 65 ปี แทบจะกรอบเป็นผงอยู่แล้ว)   ผมอ่านแล้วตื่นตะลึงมากครับ ผมเคยได้ยินได้อ่านเรื่องราวของคุณหมอบุญส่ง เลขะกุลมาบ้างว่าท่านสร้างสรรค์ส่งดีๆไว้มากมาย แต่ไม่เคยรับรู้เรื่องนิยมไพรสมาคมมากนัก  และดูเหมือนว่าเรื่องราวของสมาคมนี้ได้เลือนหายไปจากความรับรู้ของสังคมไทยแล้ว  เลยขอมาเล่าเรื่องหลายอย่างสู่กันฟังถึงประวัติศาสตร์สำคัญของการอนุรักษ์ในบ้านเราที่กำลังจะลืมเลือนไป ในยุคก่อนปี พ.ศ. 2500 ประเทศไทยยังไม่รู้จักกับคำว่า “อนุรักษ์” ใดๆเลย (ในหนังสือก็ยังไม่มีคำนี้) ตอนนั้นใครอยากจับจองที่ตรงไหนก็ไปแจ้งที่อำเภอแล้วก็ลงมือถาง สัตว์ป่าทุกชนิด (ยกเว้นช้าง) ไม่มีกฎหมายอะไรคุ้มครอง ใครอยากล่าอะไรด้วยวิธีไหน...

Editor ใช้ Award เดินป่า โดยตาเกิ้น

พวกเราที่ ThailandOutdoor มีความโชคดีที่เราได้มีโอกาสทดสอบทดลองอุปกรณ์กลางแจ้งมากมาย และก็จะมีของบางอย่างที่เราทดสอบแล้วชอบจนซื้อไว้ใช้เอง เราเรียกของเหล่านั้นว่า "Editor ใช้ Award"  และนี่คือ "Editor ใช้ Award" ปี 2022 จากตาเกิ้นครับ VDO ยาวนะครับเพราะอธิบายกันทุกอย่างรวมถึงเหตุผลที่เลือกใข้ในสถานการณ์ต่างๆกัน เราแบ่งเป็นช่วงๆให้เลือกดูกันได้ครับ ตามนี้เลย บางคนอาจจะบอกว่าผมใช้แต่ของแพงๆหรูๆ ก็อาจจะจริง หรือไม่ แล้วแต่มุมมองครับ ทุกอย่างในชีวิตเราล้วนแล้วแต่ขึ้นกับว่าเราให้ลำดับความสำคัญกับอะไร  สำหรับผมแล้ว ผมไม่ได้ซื้อของอื่นหรูหราอะไร แต่การออกมาอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ การเดินป่า คือความสุขในชีวิตผม ผมจึงเลือกใข้แต่ของดีๆ...

ไปเรียนหลักสูตรปืนพกต่อสู้กับหน่วยปฏิบัติการพิเศษ

ผมเขียนบทความนี้ไว้ตั้งแต่เดือนมิถุนายน ปี พ.ศ.2552 เขียนข้างหลังกระดาษสำเนา ป.4 (ทะเบียนปืน) ในช่องยิงทันทีที่เรียนเสร็จ เขียนด้วยความประทับใจของการสอนยิงปืนในคอร์สนี้ ถึงวันนี้แม้ว่าหลายๆอย่างจะเปลี่ยนไป แต่ผมยังคงข้อความทุกอย่างที่เขียนในบทความนี้ไว้อย่างเดิมรวมทั้งรูปภาพเดิมที่อาจจะไม่ชัดนัก ด้วยความตั้งใจปัจจุบันโรงเรียนสอนยิงปืนแห่งนี้เปลี่ยนชื่อเป็น ชมรมยิงปืนเขาสามยอด ยังตั้งอยู่ที่สถานที่เดิมในค่ายเอราวัณ จังหวัดลพบุรี สอนมาต่อเนื่องถึง 14 ปีแล้วถ้านับถึงวันนี้ หลักสูตรพัฒนาไปมาก และมีถึง 8 หลักสูตรให้เรียนได้ตามลำดับขั้น และยังสอนโดยหัวหน้าชุดครูท่านเดิมที่มีความมุ่งมั่นอย่างเต็มที่ที่จะให้คนไทยได้เรียนรู้การใช้อาวุธปืนได้อย่างถูกต้องผมเชื่อว่าที่นี่คือโรงเรียนสอนยิงปืนที่ดีที่สุดที่เราจะสามารถเรียนได้ในประเทศไทย ผมเขียนอธิบายเพิ่มเติมไว้ที่ตอนท้ายของบทความนี้ครับ ในสังคมที่บิดเบี้ยวมากขึ้นทุกวัน ดูเหมือนพวกเราสุจริตชนจะต้องเสี่ยงกับภัยคุกคามรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นโจร...

ชีวิตผ่านไปเร็วมากและงดงาม Next Thing You Know

ผมชอบฟังเพลง Country American ครับ เพราะหลายๆเพลงมีเนื้อเพลงที่ดีมาก สามารถเล่าเรื่องราวได้ในเพลงเดียว คำพูดที่เลือกมาใช้ในเนื้อเพลงก็บรรจงคัดสรรมา บางครั้งถ้าตั้งใจฟังเพลงสักเพลงหนึ่งก็ราวกับได้อ่านหนังสือดีๆกินใจสักบท เอาเพลงนี้มาฝากกันครับ Next Thing You Know โดย Jordan Davis ตั้งใจจะเก็บเพลงนี้ไว้สำหรับวันครบรอบแต่งงานปีหน้า แต่ว่าเปลื่ยนใจ เอามาเขียนฉลองวันเกิดภรรยาผมเมื่อวานนี้ก็แล้วกันครับ Next Thing You Know เล่าเรื่องราวเหตุการสำคัญในชีวิตคู่ของใครสักคน อย่างชนิดที่ใครฟังก็คงได้ภาพของตัวเองและคนรักลอยขึ้นมาในใจ และก็คงคิดเหมือนกันว่า ทุกอย่างที่สวยงามในชีวิตนี้ช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ขณะที่ลูกชายผมอาจจะกำลังอยู่ในเนื้อเพลงท่อนแรก...

Most Popular

%d bloggers like this: