Tuesday, September 26, 2023
Homeปืน, ตกปลา, เครื่องร่อน ฯไปเรียนหลักสูตรปืนพกต่อสู้กับหน่วยปฏิบัติการพิเศษ

ไปเรียนหลักสูตรปืนพกต่อสู้กับหน่วยปฏิบัติการพิเศษ

-

ผมเขียนบทความนี้ไว้ตั้งแต่เดือนมิถุนายน ปี พ.ศ.2552 เขียนข้างหลังกระดาษสำเนา ป.4 (ทะเบียนปืน) ในช่องยิงทันทีที่เรียนเสร็จ เขียนด้วยความประทับใจของการสอนยิงปืนในคอร์สนี้ ถึงวันนี้แม้ว่าหลายๆอย่างจะเปลี่ยนไป แต่ผมยังคงข้อความทุกอย่างที่เขียนในบทความนี้ไว้อย่างเดิมรวมทั้งรูปภาพเดิมที่อาจจะไม่ชัดนัก ด้วยความตั้งใจ

ปัจจุบันโรงเรียนสอนยิงปืนแห่งนี้เปลี่ยนชื่อเป็น ชมรมยิงปืนเขาสามยอด ยังตั้งอยู่ที่สถานที่เดิมในค่ายเอราวัณ จังหวัดลพบุรี สอนมาต่อเนื่องถึง 14 ปีแล้วถ้านับถึงวันนี้ หลักสูตรพัฒนาไปมาก และมีถึง 8 หลักสูตรให้เรียนได้ตามลำดับขั้น และยังสอนโดยหัวหน้าชุดครูท่านเดิมที่มีความมุ่งมั่นอย่างเต็มที่ที่จะให้คนไทยได้เรียนรู้การใช้อาวุธปืนได้อย่างถูกต้อง

ผมเชื่อว่าที่นี่คือโรงเรียนสอนยิงปืนที่ดีที่สุดที่เราจะสามารถเรียนได้ในประเทศไทย ผมเขียนอธิบายเพิ่มเติมไว้ที่ตอนท้ายของบทความนี้ครับ


ในสังคมที่บิดเบี้ยวมากขึ้นทุกวัน ดูเหมือนพวกเราสุจริตชนจะต้องเสี่ยงกับภัยคุกคามรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นโจร ขโมยที่ชุกชุมขึ้นจากอาการสะดุดของเศรษฐกิจ, คนร้ายใจวิปริตหลากหลายรูปแบบ, การก่อการร้ายที่ไม่เคยจบสิ้น ไปจนถึงจลาจลที่อาจเกิดขึ้นใกล้ตัว ตัวคนเดียวไม่เท่าไหร่ คนที่มีครอบครัว ความกังวลก็ยิ่งเพิ่มเป็นทวีคูณ

อำนาจบ้านเมืองย่อมเป็นที่พึ่งหลัก แต่ก็ใช่ว่าความคุ้มครองการช่วยเหลือจะมีทั่วถึงหรือทันเวลาเสมอไป หลายคนจึงต้องยึดหลักตนย่อมเป็นที่พึ่งแห่งตน การมีอาวุธปืนไว้เฝ้าบ้านป้องกันครอบครัวจึงเป็นทางเลือกของคนจำนวนไม่น้อย แต่เพียงมีปืนไว้ก็ปลอดภัยแล้วหรือ? 

ปืนอาจะไม่เหมือนดาบ แต่ที่คล้ายกันคือมันล้วนมีสองคม คือนอกจากเป็นอาวุธป้องกันตัวแล้ว ก็อาจจะเป็นอันตรายต่อเจ้าของได้ด้วยหากไม่คุ้นเคย

เกิน 80% ของคนที่มีปืนล้วนไม่เคยเอาปืนที่เขามีออกมายิงเกินหนึ่งครั้ง(ยิงตอนที่ซื้อมาใหม่ๆ) ส่วนนี้นับว่าปืนอาจเป็นของอันตรายกับเจ้าของและคนรอบข้างพอควรเลยทีเดียว เพราะความไม่คุ้นเคยกับกลไกของปืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งปืนสั้นกึ่งอัตโนมัติ(ที่เรียกกันสั้นๆว่าปืนออโต)ที่มีกลไกซับซ้อนแต่เป็นที่นิยมกันมากในปัจจุบัน อาจจะนำไปสู่อุบัติเหตุได้ง่าย

อีก ส่วนใหญ่ของ 20% ที่เหลือ แม้จะเคยเอาปืนมาซ้อมยิงเป้ากระดาษบ้างนานๆครั้ง บางคนอาจมั่นใจว่ายิงปืนได้แม่นยำ แต่หากมีความจำเป็นต้องใช้ปืนในสถานนะการจริงล่ะ ส่วนใหญ่คงไม่เคยรู้ว่าต้องฝึกฝนอะไรบ้าง 

ผมเองก็ตกอยู่ในกลุ่มหลังนี้ แม้จะยิงปืนได้ดีระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่เคยมั่นใจว่าหากมีเหตุจำเป็น ผมจะหยิบปืนขึ้นมาใช้ได้แบบที่ยิงเป้ากระดาษ

ผมเสาะหาคอร์สสอนยิงปืนในเชิงป้องกันตัวอยู่นานแต่ไม่เคยพบคอร์สที่ถูกใจ จนกระทั่งเมื่อไม่กี่วันนี้เมื่อมีพี่ที่เคารพท่านหนึ่งให้ดูหลักสูตรฝึกยิงปืนพกป้องกันตัวของหน่วยปฏิบัติการพิเศษ ฉ.ก.90


หน่วยปฏิบัติการพิเศษ ฉ.ก.90

ทำความเข้าใจกันสักนิดว่า หน่วยปฏิบัติการพิเศษ ฉ.ก.90 นั้น เป็นหน่วยพิเศษของกองทัพบกที่มีภารกิจหลักในการต่อต้านการก่อการร้ายสากล จากการฝึกที่เข้มข้นเพื่อให้พร้อมรับมือกับภัยคุกคามระดับก่อการร้ายข้ามชาติและประสบการณ์จากการทำงานจริง ทำให้หน่วยนี้มีความชำนาญให้การใช้อาวุธจนกลายเป็นหน่วยที่มีภารกิจเสริมในการที่จะสอนและฝึกการใช้อาวุธให้กับหน่วยงานของรัฐหน่วยอื่นเช่น หน่วยปราบปรามยาเสพติด, ตำรวจ และทหารในหน่วยอื่น มาตลอด

ปีนี้เป็นครั้งแรกที่ทางหน่วย ฉ.ก.90 ได้นำเอาความรู้, ประสบการณ์การใช้อาวุธในสถานะการจริงและการประสบการณ์ในการสอนที่สะสมมานานปี มากลั่นกรองเป็นหลักสูตรปืนพกต่อสู้ที่เหมาะสมกับประชาชนทั่วไปจะใช้ป้องกันตัวในยามจำเป็น แล้วเปิดสอนให้กับประชาชนทั่วไป

หลักสูตรนี้ใช้เวลาฝึกกันเต็มๆ 2 วัน ลองมาดูกันครับ ว่าเราได้เรียนรู้อะไรกันบ้างจาก 2 วันนี้

ไปฝึกยิงปืน 

เช้าวันเสาร์ ที่สนามยิงปืนฉ.ก.90 ลพบุรี 

การฝึกเริ่มต้นจากการบรรยายสั้นๆเพื่อเน้นย้ำสิ่งที่สำคัญที่สุดสิ่งแรกของการใช้อาวุธปืนนั้นก็คือความปลอดภัย จากนั้นก็เป็นการปรับพื้นฐานในการยิงปืนไม่ว่าจะเป็นท่ายืน การจับปืน การเล็ง การลั่นไก ฯ แม้จะเป็นเรื่องพื้นฐาน แต่ก็สอดแทรกไว้ด้วยเกร็ดความรู้เกี่ยวการยิงปืนแบบต่อสู้ แม้ผมจะเคยยิงปืนมาก่อนก็ยังได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆจากการบรรยายในห้วงสั้นๆนี้มากมายหลายอย่าง

จากนั้นก็ถึงเวลาออกแดดลงมือจริงกัน 

ช่วงแรกเป็นการฝึกโดยที่ยังไม่ใช้กระสุนจริง เน้นย้ำกันมากๆในเรื่องของความปลอดภัย อย่างที่กล่าวละครับ ปืนออโต้ที่นิยมกันมากในยุคนี้นั้นเป็นปืนที่มีกลไกซับซ้อนต้องทำความเข้าใจให้ดีและฝึกฝนให้คล่องจึงจะใช้ได้คล่องแคล่วและปลอดภัย ฝึกซ้อมซ้ำไปมาจนคล่องและแน่ใจว่าทุกคนทำได้อย่างปลอดภัยแล้วจริงๆ

จากนั้นก็เป็นเรื่องของท่าทางและขั้นตอนการยิงพื้นฐานที่ได้ฟังบรรยายกันมา ท่ายิงที่ฝึกกันนี้เป็นท่ายิงที่อาจต่างไปจากท่ายิงที่เราพบเห็นกันในที่อื่นบ้างเพราะเป็นท่ายิงที่เน้นความเร็วเพื่อให้พร้อมที่จะป้องกันตัวจากภัยคุกคาม

“เราไม่ได้ฝึกเพื่อให้พี่ๆไปแข่งขันยิงปืนแม่นยำในสนามหรือจัดท่าให้เท่ห์เพื่อไปเล่นหนังนะครับ แต่เราอยากจะให้พี่ฝึกท่าทางการยิงที่คล่องตัวและแม่นยำพอที่จะนำไปใช้ป้องกันตัวได้จริงๆในเวลาที่จำเป็นต้องใช้” ครูเน้นยำอยู่เสมอของจุดมุ่งหมายของการฝึกฝน

ด้วยถ้อยคำสุภาพจากครูฝึกทุกคน “สิ่งที่ผมอยากจะแนะนำพี่คืออย่างนี้ครับ ….” ที่เราได้ยินตลอดทั้งวัน เมื่อออกมาจากปากผู้ที่รู้จริงในวิถีที่เต็มไปด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน สร้างให้เรามีความนับถือและทัศนคติที่ดีต่อสุภาพบุรุษจากกองทัพบกหน่วยนี้เป็นอย่างมาก

การฝึกฝนในวันแรกดำเนินต่อไปด้วยการแก้ไขข้อขัดข้องของปืนแบบต่างๆ, การเปลี่ยนซองกระสุน ซึ่งเป็นเรื่องจำเป็นที่จะต้องทำความเข้าใจและฝึกฝนให้คล่อง การทำความเข้าใจกับเงื่อนไขความพร้อมของอาวุธในแบบต่างๆที่จะใช้งานและการปฏิบัติเพื่อให้อาวุธปืนใช้งานได้ทันที ทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่สำคัญต่อการที่จะทำให้อาวุธของเราพร้อมใช้งานได้ในนาทีคับขันทั้งสิ้นโดยที่เรามักจะไม่เคยคำนึงถึงและไม่เคยฝึกฝนมาก่อน

หลังจากฝึกฝนกันจนคล่องแล้วเราก็จบวันโดยการยิงกระสุนจริงเพื่อทดสอบศูนย์, นำท่าทางการยิงที่ฝึกมาใช้งานจริง และสร้างความคุ้นเคย

เมื่อจบวันในยามเย็น พวกเราหลายคนถึงกับอ่อนระทวย แถมกลับไปด้วยรอยยิ้มของครูฝึกที่มากับคำพูดที่ว่า “พรุ่งนี้สนุกกว่านี้อีกมากครับพี่”


ฝึกฝนให้หล่อหลอมเป็นหนึ่งเดียว

เช้าวันรุ่งขึ้น เราเริ่มวันกันด้วยการทบทวนสิ่งที่ฝึกฝนเมื่อวันวาน

“ผมอยากจะให้พี่ๆฝึกฝนจนปืนนั้นหล่อหลอมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกาย เป็นอวัยวะส่วนที่ 33 เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว ในยามจำเป็นเราก็จะหยิบจับได้อย่างอัตโนมัติ”

เมื่อฝึกซ้ำๆเข้า หลายคนที่เคยติดขัด ดึงสไลด์ไม่ออก หยิบจับปืนไม่คล่องตัว เริ่มมีท่าทางทะมัดทะแมงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เพื่อนๆบางคนถึงกับเอ่ยปาก “ผมซื้อปืนกระบอกนี้มาหลายปีแล้ว ตั้งแต่ซื้อมายังดึงสไลด์รวมกันไม่เท่าสองวันนี้เลย”

หลังจากทบทวนเราก็ได้เรียนรู้ทักษะใหม่ๆอีกหลายอย่างเช่น การหันเพื่อยิงเป้าหมายทางด้านข้างและด้านหลัง, การยิงหลังที่กำบัง, การยิงและเปลี่ยนซองกระสุน และการยิงหลายเป้าหมาย โดยที่แบ่งออกเป็นสี่ฐานให้เราหมุนเวียนกับไปฝึก

การหมุนเวียนไปฝึกที่แต่ละฐานนี้ทำให้เราได้พบกับครูฝึกทั่วถึงมากขึ้น เห็นได้ชัดเลยครับว่าครูในชุดนี้ทุกท่านมีความรู้ความสามารถในการใช้อาวุธอย่างลึกซึ้งมาก ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจถ้าเราคิดย้อนไปว่าครูฝึกทุกท่าน คือเจ้าหน้าที่ในชุดปฏิบัติการ ที่ได้รับการฝึก และผ่านการปฏิบัติหน้าที่มาแล้ว มิใช่เพียงคนที่อ่านทฤษฎีแล้วมาสอนเรา นอกจากนี้ยังประทับใจกับความสุภาพ, ความเอาใจใส่และความทุ่มเทของครูทุกคน ถึงขนาดถ้านักเรียนคนไหนทำอะไรไม่ได้ครูก็ไม่เลิกสอนแม้จะต้องแยกไปสอนกันเดี่ยวๆหรือจะต้องสอนเพิ่มให้ในเวลาพัก

การเรียนรู้ในช่วงนี้เปิดทัศนคติใหม่ๆในการใช้ปืนป้องกันตัวอีกไม่น้อย แม้จะดูหัวข้อที่ฝึกเป็นเรื่องธรรมดาแต่เทคนิคที่นำมาสอนนั้นเป็นเรื่องที่เรานึกไม่ถึง ตัวอย่างหนึ่งก็คือการใช้ที่กำบังที่เรามักจะทำกันเลียนแบบท่าที่เห็นในภาพยนต์ แต่เทคนิคที่ถูกต้องเพื่อลดความเสี่ยงของตัวเรากลับต่างไปมาก

ควบคุมให้ได้

“พี่ๆได้เรียนรู้การใช้อาวุธป้องกันตัวตามที่พวกผมแนะนำให้แล้ว แต่ข้อสำคัญที่สุดประการหนึ่งในการใช้อาวุธปืน คือการควบคุมให้ได้”

การควบคุมนั้น มิเพียงแต่ควบคุมอาวุธในมือ แต่หมายถึงการควบคุมอารมณ์และสติของผู้ใช้อาวุธด้วย และนั่นเราก็ได้เรียนรู้กันในขั้นตอนของการทดสอบ

ในช่วงสุดท้ายของการฝึกคือการทดสอบด้วยการนำทักษะที่ฝึกแล้วมาใช้ในสนามพร้อมการจับเวลา

การจับเวลาและความต้องการที่จะผ่านการทดสอบนับเป็นแรงกดดัน แต่มันน้อยนิดมากเมื่อเทียบกับแรงกดดันจริงที่เราจะต้องเจอหากโชคร้ายไปเจอสถานการณ์จริง ถึงกระนั้นมันก็เพียงพอให้เราหลงลืมบางอย่าง สับสนกับสิ่งเล็กน้อยที่ฝึกมาจนคล่อง

ในช่วงการทดสอบ ผมเห็นความแตกต่างของเพื่อนอย่างชัดเจน บางคนที่เมื่อวานยังดึงสไลด์ไม่ออก (อย่างเช่นภรรยาผม ที่ดึงไม่ออกหลายๆครั้งเข้าก็น้ำตาคลอพาลจะเอาปืนคว้างหัวผมแล้วเลิกเรียนอยู่รอมร่อ) ในวันนี้สามารถวิ่งเข้าไปชักปืนจากซองกระชากสไลด์แล้วยิงเข้าเป้าหมาย 5 นัดซ้อนในเวลาเพียง 12 วินาทีได้ ฯลฯ

จุดเร่ิมต้นของสิ่งดีๆที่จะตามมา

ผมพบว่าหลักสูตรการยิงปืนพกต่อสู้ ฉ.ก.90นี้ เป็นหลักสูตรยิงปืนที่เหมาะมากสำหรับคนที่มีปืนไว้ปกป้องครอบครัว เนื้อหาและการฝึกสมบูรณ์ครอบคลุมเรื่องที่จำเป็นต้องรู้และเพียงพอสำหรับการใช้งาน

การเรียนรู้และการฝึกฝนทั้งสองวันนี้ สร้างความมั่นใจให้ผมพร้อมขึ้นมากหากมีความจำเป็นที่จะต้องใช้อาวุธปกป้องครอบครัวในเวลาคับขัน 

“พวกเราไม่ได้ทำเพื่อเชิงพาณิชย์ครับ เราเพียงแค่อยากจะให้คนไทยมีสนามฝึกยิงปืนดีๆอย่างที่ฝรั่งเขามี Blackwater เพื่อให้คนไทยได้ใช้ปืนได้อย่างถูกต้องและปลอดภัย” 

นั่นเป็นความมุ่งมั่นที่เรามิเพียงได้ยินจากปากแต่รู้สึกได้จากการปฏิบัติของครูฝึกทุกท่านในหน่วย ฉ.ก.90 

ผมเชื่อเลยว่านี่คือจุดเริ่มต้นของสิ่งดีๆที่จะตามมาอีกมาก

ตาเกิ้น

มิถุนายน 2552


ผมเชื่อว่าที่นี่คือโรงเรียนสอนยิงปืนที่ดีที่สุดในประเทศไทย

หลังจากผ่านมา 14 ปี โรงเรียนสอนยิงปืนแห่งนี้พัฒนาไปไกลมากจากครั้งแรกที่ผมได้เข้าไปเรียน ไม่ว่าจะเป็นหลักสูตร,​เทคนิคการสอน, กระบวนการฝึก, อุปกรณ์ช่วยฝึก ฯ แต่ยังคงมั่นคงในหลักการที่จะให้ความรู้ในขอบเขตของประชาชนที่จะใช้อาวุธปืนป้องกันตัวและทรัพย์สินอย่างไรให้ปลอดภัยและถูกต้อง หลักการสอนเป็นไปตามปรัชญาที่ว่า “เริ่มจากง่ายไปหายาก” และ “ผู้รู้ย่อมเห็นเอง” โดยใช้ชื่อใหม่ว่าชมรมกีฬายิงปืนเขาสามยอด

สิ่งที่ทำให้โรงเรียนแห่งนี้โดดเด่นมากก็คือการที่ชุดครูผู้ฝึกสอนล้วนแต่มีประสบการณ์จริงในการใช้อาวุธปืนประกอบเข้ากับการที่แสวงหาความรู้เทคนิคและเทคโนโลยี่ใหม่ๆของโลกการยิงปืนโดยตลอดไม่ยึดติดกับสิ่งเก่าๆเดิมๆ

“หัวหน้าชุดครู” คือคนที่พวกเรานักเรียนที่นี่ให้ความเคารพรักและศรัทธา เพราะ “ครู” ท่านนี้ทุ่มเทมากที่จะทำให้คนไทยได้มีโอกาสเรียนรู้การใช้อาวุธปืนที่ถูกต้อง “ครู”เป็นผู้วางหลักสูตร,​ขั้นตอนและระบบการสอนไว้อย่างรอบคอบและรัดกุม, คอยพัฒนาหลักสูตรให้ดีขึ้นตลอดเวลา และยังทำหน้าที่สอนเองทุกครั้งตลอด 14 ปีที่ผ่านมา

บอกได้แค่ว่าถ้ามีโอกาส ไปเรียนเถอะครับ อย่าพลาด


รายละเอียดการฝึกยิงปืนหลักสูตรการยิงปืนพกต่อสู้ชมรมกีฬายิงปืนเขาสามยอด

ปัจจุบันทางชมรมมีหลักสูตรยิงปืนทั้งหมด 8 หลักสูตรคือ

  1. หลักสูตรการยิงปืนพกต่อสู้ขั้นต้น
  2. หลักสูตรการยิงปืนพกต่อสู้ขั้นกลาง
  3. หลักสูตรการยิงปืนพกต่อสู้ขั้นสูง
  4. หลักสูตรการยิงปืนพกต่อสู้ทบทวนขั้นสูง
  5. หลักสูตรการยิงปืนลูกซองต่อสู้ขั้นต้น
  6. หลักสูตรการยิงปืนลูกซองต่อสู้ขั้นสูง
  7. หลักสูตรการยิงปืน PCC
  8. หลักสูตรการยิงปืนสั้นกล้องจุดแดง

    ผู้สนใจสามารถติดต่อสอบถามได้ทาง Facebook ชมรมกีฬายิงปืนเขาสามยอด https://www.facebook.com/profile.php?id=100063648667340
ตาเกิ้น
ตาเกิ้นhttp://takern.wordpress.com
นักสำรวจ, นักเขียน และนักเล่าเรื่อง

Leave a Reply

LATEST POSTS

นิยมไพรสมาคม และจุดเริ่มต้นของการอนุรักษ์ในประเทศไทย

เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้หนังสือรายเดือนของ “นิยมไพรสมาคม” มาจากมิตรสหายหลายเล่มและกำลังทะยอยอ่านอย่างบรรจง (เพราะหนังสือเหล่านี้มีอายุ 65 ปี แทบจะกรอบเป็นผงอยู่แล้ว)   ผมอ่านแล้วตื่นตะลึงมากครับ ผมเคยได้ยินได้อ่านเรื่องราวของคุณหมอบุญส่ง เลขะกุลมาบ้างว่าท่านสร้างสรรค์ส่งดีๆไว้มากมาย แต่ไม่เคยรับรู้เรื่องนิยมไพรสมาคมมากนัก  และดูเหมือนว่าเรื่องราวของสมาคมนี้ได้เลือนหายไปจากความรับรู้ของสังคมไทยแล้ว  เลยขอมาเล่าเรื่องหลายอย่างสู่กันฟังถึงประวัติศาสตร์สำคัญของการอนุรักษ์ในบ้านเราที่กำลังจะลืมเลือนไป ในยุคก่อนปี พ.ศ. 2500 ประเทศไทยยังไม่รู้จักกับคำว่า “อนุรักษ์” ใดๆเลย (ในหนังสือก็ยังไม่มีคำนี้) ตอนนั้นใครอยากจับจองที่ตรงไหนก็ไปแจ้งที่อำเภอแล้วก็ลงมือถาง สัตว์ป่าทุกชนิด (ยกเว้นช้าง) ไม่มีกฎหมายอะไรคุ้มครอง ใครอยากล่าอะไรด้วยวิธีไหน...

Editor ใช้ Award เดินป่า โดยตาเกิ้น

พวกเราที่ ThailandOutdoor มีความโชคดีที่เราได้มีโอกาสทดสอบทดลองอุปกรณ์กลางแจ้งมากมาย และก็จะมีของบางอย่างที่เราทดสอบแล้วชอบจนซื้อไว้ใช้เอง เราเรียกของเหล่านั้นว่า "Editor ใช้ Award"  และนี่คือ "Editor ใช้ Award" ปี 2022 จากตาเกิ้นครับ VDO ยาวนะครับเพราะอธิบายกันทุกอย่างรวมถึงเหตุผลที่เลือกใข้ในสถานการณ์ต่างๆกัน เราแบ่งเป็นช่วงๆให้เลือกดูกันได้ครับ ตามนี้เลย บางคนอาจจะบอกว่าผมใช้แต่ของแพงๆหรูๆ ก็อาจจะจริง หรือไม่ แล้วแต่มุมมองครับ ทุกอย่างในชีวิตเราล้วนแล้วแต่ขึ้นกับว่าเราให้ลำดับความสำคัญกับอะไร  สำหรับผมแล้ว ผมไม่ได้ซื้อของอื่นหรูหราอะไร แต่การออกมาอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ การเดินป่า คือความสุขในชีวิตผม ผมจึงเลือกใข้แต่ของดีๆ...

ชีวิตผ่านไปเร็วมากและงดงาม Next Thing You Know

ผมชอบฟังเพลง Country American ครับ เพราะหลายๆเพลงมีเนื้อเพลงที่ดีมาก สามารถเล่าเรื่องราวได้ในเพลงเดียว คำพูดที่เลือกมาใช้ในเนื้อเพลงก็บรรจงคัดสรรมา บางครั้งถ้าตั้งใจฟังเพลงสักเพลงหนึ่งก็ราวกับได้อ่านหนังสือดีๆกินใจสักบท เอาเพลงนี้มาฝากกันครับ Next Thing You Know โดย Jordan Davis ตั้งใจจะเก็บเพลงนี้ไว้สำหรับวันครบรอบแต่งงานปีหน้า แต่ว่าเปลื่ยนใจ เอามาเขียนฉลองวันเกิดภรรยาผมเมื่อวานนี้ก็แล้วกันครับ Next Thing You Know เล่าเรื่องราวเหตุการสำคัญในชีวิตคู่ของใครสักคน อย่างชนิดที่ใครฟังก็คงได้ภาพของตัวเองและคนรักลอยขึ้นมาในใจ และก็คงคิดเหมือนกันว่า ทุกอย่างที่สวยงามในชีวิตนี้ช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ขณะที่ลูกชายผมอาจจะกำลังอยู่ในเนื้อเพลงท่อนแรก...

แค้มปิ้งชุมชน

มาถึงวันนี้เราสูญเสียพื้นที่ที่สวยงามตามธรรมชาติไปมากมายแล้ว พื้นที่ที่มีเจ้าของก็ถูกสร้างเป็นบ้านพักเป็นรีสอร์ต ในอุทยานของรัฐเองหลายแห่งก็ถูกดัดแปลงสภาพไปจนแทบไม่เหลือธรรมชาติเดิม ไม่ว่าจะเป็นการปรับเป็นสนามหญ้าเรียบ, ปลูกไม้ดอกจัดแถวเป็นแนว ไปจนถึงทำทางเดินจากแท่งปูนและไม้เทียมให้ขัดตา อีกหลายๆพื้นที่ที่จัดการโดยองค์กรบริหารส่วนท้องถิ่นหลายที่ก็ถูกทำลายไปด้วยเรื่องคล้ายๆกัน   เรายังพอจะมีพื้นที่สวยงามหลงเหลืออยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็นดอยสูง, ริมห้วย ริมแม่น้ำ หรือชายทำเลย  พื้นที่เหล่านี้ถ้าอยู่ในเขตอุทยานก็มักจะห้ามเข้า ส่วนที่อยู่นอกอุทยาน ถ้าไม่อยู่ห่างไกลก็อาจจะเข้าถึงลำบาก แต่ก็มีอีกบางส่วนที่ซ่อนเร้นอยู่ใกล้ตาที่คนมองข้าม แต่จากบทเรียนที่เราเห็นๆกันมาแล้ว ก็ทำให้เกิดคำถามว่าเราจะทำอย่างไรเพื่อให้ “การเข้าถึง”,​ “การคงอยู่ของธรรมชาติ” และ “การสร้างรายได้ของชุมชน” อยู่ร่วมกันได้ ความเป็นไปได้ทางหนึ่งก็อาจจะเป็นสิ่งที่ผมอยากเรียกว่า “แค้มปิ้งชุมชน” ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ มีอยู่แล้วมากมายในหลากหลายประเทศ...

Most Popular

%d bloggers like this: