Friday, April 26, 2024
Homeความคิดและมุมมองเบื้องหลังภาพสวยๆของ Ansel Adams

เบื้องหลังภาพสวยๆของ Ansel Adams

-

ผมได้มาเยี่ยมเยียน Ansel Adams gallery ใน Yosemite Valley อีกครั้งผมได้มาที่นี่ครั้งแรกและรู้จักชื่อของ Ansel Adams ด้วยคำแนะนำของเพื่อน Patrick Chuenrudeemol

เมื่อ 30 ปีที่แล้ว ในครั้งแรกนั้นผมเพียงรู้สึกทึ่งกับภาพถ่ายธรรมชาติที่สวยงามแบบที่ผมไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน

ในช่วงเวลานับสิบปีหลังจากนั้นมาผมจึงได้สนใจหาหนังสือของ Ansel Adams มาอ่าน หลงไหลคลั่งไคล้ไปกับอุปกรณ์และเทคนิคที่เขาใช้ ไม่ว่าจะเป็นกล้องฟิล์มขนาดใหญ่ เทคนิคการถ่ายภาพและล้างอัดภาพขาวดำที่เขาเขียนไว้ในตำรา หวังว่าจะผลิตภาพธรรมชาติสวยๆออกมาบ้าง ฝันแม้กระทั่งอยากจะมี gallery เล็กๆในที่สวยๆแบบนี้บ้าง

ผ่านไปสามสิบปี ไม่ใกล้เลยครับ

มาครั้งนี้ผมได้หนังสือใหม่มาอีกหนึ่งเล่ม ชื่อ Ansel Adams in Yosemite Valley เมื่อได้มานั่งเปิดดู คราวนี้ผมไม่ได้เพียงทึ่งกับภาพสวย, อุปกรณ์ หรือเทคนิคของเขามากเท่ากับสิ่งที่เห็นได้ชัดกว่า คือความมุ่งมั่นครับ

ต่างจากหนังสือเล่มอื่นที่ผมเคยเห็นที่มักจะรวมภาพสวยๆของ Ansel จากที่ต่างๆมาไว้ด้วยกัน เล่มนี้เป็นการรวมรูปภาพจาก Yosemite Valley ตั้งแต่เขาเริ่มถ่ายภาพ ผมจึงได้เห็นภาพที่เขาถ่ายในจุดเดิมๆตั้งแต่ยุค 20 มาจนกลายเป็นภาพที่โด่งดังที่เรารู้จักกัน บางภาพอาจจะใช้เวลากว่า 40 ปี! และตลอดชีวิตเขาก็มุ่งมั่นที่จะถ่ายภาพในพื้นที่ที่เขารักคือ Yosemite Valley และ Sierra Nevada

ผมเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งเกี่ยวกับ Ansel Adams เขาเล่าว่าเขาต้องประกอบอาชีพรับจ้างถ่ายภาพอยู่เกือบตลอดชีวิตเพื่อจะมีรายได้เลี้ยงครอบครัวและมีโอกาสไปถ่ายภาพศิลปธรรมชาติอย่างที่เขารัก หลายสิบปีผ่านมาภาพถ่ายธรรมชาติเหล่านี้จึงจะสามารถสร้างรายได้ให้เขาอยู่ได้

ณ เวลานี้ผมถึงได้เข้าใจว่าเครื่องมือที่สำคัญที่สุดของ Ansel Adams ไม่ใช่กล้อง Large Format ไม่เพียงแต่ทฤษฎี Zone Systems แต่หากเป็นความมุ่งมั่นชั่วชีวิตที่จะทำสิ่งที่เขารักให้ดีที่สุด

คุณกับผมละครับ เราเจอสิ่งที่เราจะมุ่งมั่นในชีวิตหรือยัง

สำหรับผมมันอาจจะไม่ใช่ Gallery สวยๆแล้วครับ

ตาเกิ้น
ตาเกิ้นhttp://takern.wordpress.com
นักสำรวจ, นักเขียน และนักเล่าเรื่อง

Leave a Reply

LATEST POSTS

ชีวิตเร้นลับของต้นไม้

ผมซื้อหนังสือเล่มนี้มาโดยบังเอิญ แต่มันกลายเป็นหนังสือที่เปิดโลกของต้นไม้ให้กับผมเลยครับ หนังสือเล่มนี้เล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างต้นไม้ในป่า ความสัมพันธ์ระหว่างต้นไม้กับเห็ดรา แมลง และสรรพสัตว์ ไปจนถึงความสัมพันธ์ของป่ากับน้ำ ภูมิอากาศ และฤดูกาล ที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน ที่สำคัญเขาเขียนได้อย่างน่าอ่าน น่าติดตามไม่น่าเบื่อเหมือนหนังสือตำรา มันน่าจะเป็นหนังสือที่คนไทย เด็กไทยได้อ่าน ควรเป็นหนังสือนอกเวลาในโรงเรียน แล้วคนไทยจะได้เข้าใจและเห็นความสำคัญของต้นไม้มากขึ้น น่าเสียดายครับที่หนังสือเล่มนี้กล่าวถึงต้นไม้ในยุโรปเป็นหลัก เพราะคนเขียนเป็นชายเยอรมัน ถ้าใครรู้จักหนังสือเกี่ยวกับต้นไม้ไทยในแนวนี้ ช่วยแนะนำด้วยครับ

กบต้มน้ำร้อน

เราไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยการหลบอยู่ในห้องแอร์แล้วเปิดเครื่องกรองอากาศให้รอดไปวันๆครับ ปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้นแล้วค่อยๆทวีความรุนแรงมาเรื่อยๆ จนหลายคนเริ่มเชื่อว่ามันต้องเป็นอย่างนี้แหละ แก้ไขไม่ได้ ต้องทนต้องปรับตัวกับมันไป ถ้าเป็นเช่นนั้น เราก็จะเหมือนกับกบที่อยู่ในหม้อที่น้ำค่อยๆร้อนขึ้นทีละน้อยจนสุกทั้งตัวกินได้

ข้าวแช่, ร้านค้าเล็กๆ และ เศรษฐศาสตร์ “ชั่วข้ามคืน”

ที่หน้าร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดแสนอร่อยเจ้าประจำของผมที่เมืองประจวบ มีแผงขายข้าวแช่อยู่ คนขายเป็นคุณยายใจดี เราคุยกันทุกครั้งที่ผมแวะไป และก็สั่งข้าวแช่ของแกมากิน ครั้งนี้ก็เช่นกัน “เหลืออยู่แค่ 5 ชุด เหมาเลยมั๊ย” คุณยายถาม ครั้งนี้เรามากันหลายคนข้าวแช่ 5 ชุดจึงแทบจะแย่งกันกิน ข้าวแช่ของยาย ก็คล้ายๆกับข้าวแช่ที่หลายๆคนคุ้นเคยแถวเพชรบุรี ไม่ได้มีกับหลายอย่างประดิษประดอยแบบข้าวแช่ที่ขายกันแพงๆในเมืองกรุง เครื่องมีเพียง 2 อย่างคือลูกกระปิทอด กับปลาหวาน แต่อร่อยมากครับ ข้าวและน้ำข้าวแช่นั้นหอมมาก แกเคยเล่าให้ฟังว่าที่หอมอย่างนี้เพราะอบด้วยดอกชมนาดที่ออกดอกในช่วงหน้าแล้งอย่างนี้และต้องเก็บตอนเย็นจึงจะหอมที่สุด และยังคุยว่าข้าวแช่ของแกนั้นเคยได้รับรางวัลจากการประกวดด้วย อร่อยมาก ชุดหนึ่งไม่น้อยเลย แทบจะอิ่มได้หนึ่งมื้อ...

ของแท้ดั้งเดิม (Authenticity)

เริ่มมันเริ่มจากขณะที่เรากำลังเดินทางกลับจากแค้มป์ในทริปหนึ่ง ผู้การตู้น้องรักก็ชวนเราแวะกินข้าว “พี่ครับ แถวบ้านผมมีศูนย์อาหารเปิดใหม่ มีร้านดังๆมากมาย ขาหมูตรอกจุง, ข้าวหน้าไก่หกแยก ฯลฯ เราแวะกินกันมั๊ยครับ” เท่านั้นก็เพียงพอแล้วที่จะจุดประกายให้ผมเริ่มบทสนทนาที่คล้ายคนแก่เล่าเรื่องเก่า เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมมีร้านโจ๊กเจ้าประจำอยู่ร้านหนึ่ง อยู่หน้าโรงพยาบาลหัวเฉียว ใกล้โบ้เบ้ ผมได้กินโจ๊กร้านนี้มาตั้งแต่พ่อไปหาหมอที่นั่น นับย้อนหลังไปได้กว่า 20 ปี ร้านเป็นห้องแถวห้องเดียว อาเจ็กแกต้มโจ๊กขายหม้อเดียวในแต่ละวัน สายๆขายหมดก็เลิก บ้างวันผมมาสายก็ไม่ได้กิน ผู้คนที่แวะเวียนมาก็ล้วนแล้วแต่เป็นคนในละแวกนั้น อาซ้อก็มาช่วยทำช่วยขาย ผมแวะไปกินโจ๊กทุกครั้งที่ไปแถวๆนั้น นอกจากโจ๊กของแกอร่อยมากแล้ว อาเจ็กก็เป็นกันเองมาก ต้มน้ำชาร้อนมาให้ผมจิบแก้เลี่ยนจากปาท่องโก๋ที่ผมข้ามถนนไปซื้อมา  เรานั่งคุยกันเสมอ ถามสารทุกข์สุกดิบกัน แกเคยเล่าให้ผมฟังว่าอยู่ย่านนี้มาตั้งแต่เกิด...

Most Popular

Discover more from ThailandOutdoor Netzine

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading