Monday, December 11, 2023
Homeความคิดและมุมมองไปดูชาวเขาปลูกสตรอเบอรี่

ไปดูชาวเขาปลูกสตรอเบอรี่

-

เมื่อช่วงปลายเดือนกรกฎาคม จู่ๆก็อยากขึ้นไปนอนบนดอยอ่างขาง แต่เป็นคนขับรถไม่เป็น เพื่อนร่วมทางก็ไม่กล้าขับรถขึ้นไป ทำยังไงดี ด้วยความที่อยากขึ้นดอยจริงๆก็เลยจ้างรถตู้พาพวกเราขึ้นไปส่งบนดอย พอไปส่งถึงบนดอยแล้วก็ให้รถตู้กลับลงเขาไปโดยนัดกันว่าอีกสองสัปดาห์คนขับรถตู้ค่อยขึ้นไปรับพวกเราลงจากดอยอีกที

a7-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_49a1

เนื่องจากรู้ว่าการไปอยู่บนดอยโดยไม่มีรถนั้นมันไม่สะดวกและลำบากเวลาจะเดินทางไปที่ไหนๆบนดอย ก็เลยเอารถจักรยานพับได้ 24 speed ติดขึ้นไปกับรถตู้ด้วยหนึ่งคัน เอามันไปด้วยทั้งที่รู้ว่ารถจักรยานมันคงจะช่วยอะไรไม่ได้มากเพราะทางบนดอยมันเป็นทางขึ้นเขาลงเขาแถมชันอีกต่างหาก

a11%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_177a5

เดือนกรกฎาคมและเดือนสิงหาคมเป็นช่วงหน้าฝน คนไม่ค่อยขึ้นไปเที่ยวดอยอ่างขางกัน แต่ผมกลับชอบเที่ยวดอยช่วงนี่แหล่ะ เพราะเป็นช่วงที่ต้นไม้บนดอยดูเขียวขจีสบายตา อากาศไม่หนาวจนเกินไปแต่ก็ไม่ร้อน การจองห้องพักก็ไม่มีปัญหา มีห้องพักว่างเยอะแยะ เลือกห้องพักที่ชอบได้ตามใจชอบ แถมได้ราคาที่พักถูกลงครึ่งหนึ่งอีกด้วย อาหารการกินก็ไม่ต้องไปแย่งกับใคร จะเห็นคนขึ้นมาเที่ยวบ้างก็ช่วงเสาร์อาฑิตย์ บนดอยช่วงนี้เลยค่อยข้างเงียบสงบ ต่างกับช่วงหน้าหนาวอย่างเทียบกันไม่ได้ สถานีเกษตรอ่างขางแทบจะกลายเป็นบ้านของผมคนเดียวไปเลย มันเป็นอะไรที่ผมชอบมากๆ

a13-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_189a1

เนื่องจากเป็นช่วงหน้าฝน บนดอยเลยมีฝนตกเกือบทุกวันซึ่งมักจะเป็นช่วงเย็นๆค่ำๆ มีแค่บางวันที่ตกยาวเลยมาถึงเช้า อากาศเย็นสบายกำลังดี วันไหนฝนตกก็นั่งเล่นนอนเล่นฟังเสียงฝนตกก็มีความสุขได้บรรยากาศหน้าฝนดีนะ

สองสัปดาห์ที่อยู่บนดอยอ่างขาง พักที่บ้านพักในสถานีเกษตรอ่างขาง จะตื่นนอนตั้งแต่ก่อนหกโมงเช้าทุกวัน พอประมาณหกโมงเช้าก็จะขี่จักรยานแบบทุลักทุเลขึ้นเขา 7 กม. ออกจากสถานีเกษตรอ่างขางเพื่อไปที่หมู่บ้านนอแลซึ่งเป็นหมู่บ้านชาวเขาเผ่า “ปะหร่อง” อยู่ตรงแนวเขตชายแดนไทย – พม่า

a15-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_127a2

มันเป็นอะไรที่เหนื่อยมากๆ โดยเฉพาะช่วงที่ต้องขึ้นเขาที่ชันจะเหนื่อยที่สุด ปั่นจักรยานขึ้นเขาไม่ไหวก็ต้องลงจากจักรยานแล้วเดินเข็นจักรยานขึ้นเขา บางช่วงที่ชันมากๆก็เล่นเอาเหนื่อยหอบเสื้อผ้าเปียกชุ่มเต็มไปด้วยเหงื่อ ดีที่ช่วงเช้าอากาศเย็นเลยพอสู้ไหว แต่มีหลายช่วงที่เป็นช่วงขึ้นเขาชัน ขี่ต่อไปไหวหรือแม้กระทั่งเข็นต่อไม่ไหวเพราะเหนื่อยและร้อน ต้องหยุดพักรอให้หายเหนื่อยและหายร้อน บางครั้งมีชาวเขาขี่มอเตอร์ไซด์ผ่านมา เห็นสภาพที่ทุลักทุเลแบบหมดสภาพของผมแล้วแทนที่จะมีสีหน้าชื่นชม ดูเหมือนพวกเขาจะมองผมแบบสมเพชว่าบ้าหรือเปล่า

a27-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_417a2

ถึงแม้มันจะเหนื่อยแสนเหนื่อย ถึงแม้ใครจะว่าบ้า แต่ผมก็ขี่และเข็นจักรยานไปที่หมู่บ้านนอแลทุกวัน (ยกเว้นวันที่มีฝนตกหนักตอนเช้า)

ทุกวันที่ไปถึงหมู่บ้านนอแลก็จะใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงถึงสองชั่วโมงอยู่ที่หมู่บ้านเพื่อถ่ายรูปวิถีชีวิตของคนที่นั่น พอสายๆหน่อยก็จะขี่…เอ้ย..เข็นจักรยานขึ้นเขาไปที่ไร่สตรอเบอรี่นอแล ไร่สตรอเบอรี่จะอยู่ก่อนถึงหมู่บ้านประมาณหนึ่งกม. พอไปถึงปากทางเข้าไร่สตรอเบอรี่ทีไรก็จะรู้สึกดีใจทุกครั้งเพราะจากตรงนี้ไม่ต้องเข็นจักรยานขึ้นเขาที่ชันอีกแล้ว จากปากทางเข้าไร่ต้องขี่จักรยานลุยโคลนเข้าไปอีกประมาณ 1.5 กม. บางช่วงพอขี่ได้ แต่บางช่วงต้องแบกจักรยานเดินลุยโคลนเข้าไปเพราะเป็นช่วงหน้าฝน ทางเข้าที่เป็นดินลูกรังเลยกลายเป็นโคลนเฉ่อะแช่ะไปหมด มันเป็นอะไรที่สนุกแล้วก็เหนื่อยดีจริงๆ คนที่ชอบอะไรที่ลุยๆคงจะชอบ

a28-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_492a

ไร่สตรอเบอรี่นอแลเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดฮิตสำหรับคนที่ขึ้นไปเที่ยวดอยอ่างขางช่วงเดือนธันวาคมและเดือนมกราคม เพราะนอกจากจะมีสตรอเบอรี่ลูกโตๆออกลูกช่วงนั้นแล้ว นักท่องเที่ยวจะนิยมไปเที่ยว ถ่ายรูปและดื่มด่ำกับบรรยากาศของหุบเขาที่มีหมอกลอยในหุบเขาที่สวยงามมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเช้าที่แสงทองสาดส่องผ่านกลุ่มหมอกเข้ามาในหุบเขา

แต่พอผ่านเดือนกุมภาพันธ์ไปแล้ว ที่นี่ก็จะเงียบเหงา เพราะที่นี่ปลูกสตรอเบอรี่เพียงปีละครั้ง หมอกที่เคยดูสวยงามในช่วงเดือนธันวาคมและมกราคมก็จะไม่ค่อยมีให้เห็นอีกแล้ว หรือถ้าวันไหนมีหมอกลงก็จะเป็นหมอกที่ไม่สวยหรือไม่ก็ลงหนาทึบจนมองอะไรไม่ค่อยเห็น ไม่มีความสวยงามเหมือนในเดือนธันวาคมและมกราคมเหลืออยู่เลย

a34-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_767a5

จนกระทั่งประมาณปลายเดือนกรกฎาคมหรือต้นเดือนสิงหาคม ชาวเขาบ้านนอแลจะเริ่มปลูกสตรอเบอรี่อีกครั้ง ที่ต้องเริ่มปลูกกันในช่วงนี้เพราะต้นสตรอเบอรี่จะได้โตออกลูกมาทันขายให้นักท่องเที่ยวประมาณเดือนธันวาคม มันเป็นวัฎจักรอย่างนี้ทุกปี

ขี่จักรยานลุยโคลนมาดูชาวเขาทำไร่สตรอเบอรี่ที่นี่ทุกวันจนชาวเขาทุกคนคุ้นเคยและจำหน้าได้ เวลาเข้าไปในหมู่บ้านก็จะยิ้มให้กัน ทักทายกัน การที่ได้มาดูชาวเขาปลูกสตรอเบอรี่ ได้เห็นว่าพวกเขาเตรียมดินเตรียมงานกันอย่างไร มีขบวนการในการปลูกสตรอเบอรี่อย่างไร

a38-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_110a3

พวกเขาทำงานกันกลางแดดที่มีท้องฟ้าเป็นหลังคา เริ่มมาทำไร่กันตั้งแต่ประมาณแปดโมงครึ่ง ทุกอย่างใช้แรงงานคนทั้งสิ้น เริ่มตั้งแต่ถางหญ้าที่ขึ้นรกหลังช่วงฤดุท่องเที่ยวจบลง แบกเอาหญ้าที่ถางเดินขึ้นเนินชันเพื่อเอาไปทิ้ง แบกต้นกล้าที่เพาะไว้ลงไปในไร่ แบกกระสอบปุ๋ย และสิ่งที่ใช้ในการปลูกต้นสตรอเบอรี่ลงเนินชัน แต่ละคนแข็งแรงมาก ทำให้รู้ว่ากว่าจะมีลูกสตรอเบอรี่ให้พวกเราทาน มันมาจากหยาดเหงื่อของขาวเขาจริงๆ

ได้มาใช้เวลาอยู่กับชาวเขามันช่างวิเศษสำหรับคนไม่มีงานทำอย่างผมจริงๆ แต่บางวันเข้าไปที่ไร่สตรอเบอรี่แล้วไม่มีชาวเขามาทำไร่กันเลยสักคน งงเหมือนกัน วันนั้นเลยมีผมนั่งอยู่ในหุบเขาไร่สตรอเบอรี่คนเดียว อยู่กับความเงียบและธรรมชาติ อยู่กับลมเย็นๆที่พัดเข้ามาในหุบเขา อยู่กับสายลมและแสงแดด บางครั้งก็มีหมอกลอยเข้ามาเพราะที่หุบเขาไร่สตรอเบอรี่และที่หมู่บ้านนอแลเป็นจุดที่เย็นที่สุดบนดอยอ่างขางเลยจึงมีหมอกและมีลมพัดแรงเป็นช่วงๆตลอดทั้งวัน สำหรับคนที่ชอบอยู่กับธรรมชาติและความเงียบสงบอย่างผม มันช่างเป็นช่วงเวลาที่วิเศษจริงๆ

a47-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_148a

มารู้เอาทีหลังว่าวันนั้นที่ไม่มีชาวเขาไปทำไร่ที่ไร่สตรอเบอรี่เลยสักคนก็เพราะว่าวันนั้นเป็นวันพระ มีคนบอกว่าถ้าวันไหนเป็นวันพระ ชาวเขาเผ่าปะหร่องทุกคนจะไม่ทำงาน พวกเขามีความเชื่อว่าถ้าใครทำงานและไม่ไปเข้าวัดในวันพระ คนคนนั้นจะไม่มีความเจริญ จะไม่มีทรัพย์สินเงินทอง จะไม่มีความสุขในชีวิต ด้วยเหตุฉะนี้วันพระจึงเป็นวันหยุดที่ทุกคนจะทำบุญฟังเทศน์กันที่วัด ชาวเขาที่นี่นับถือศาสนาพุทธ

a65-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_74a3

ใครที่มีโอกาศขึ้นไปบนดอยอ่างขางช่วงระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงเดือนสิงหาคม ลองแวะไปดูชาวเขาปลูกสตรอเบอรี่นะครับ

ในรูปข้างล่างนี้เป็นจักรยานคันเล็กๆที่ผมใช้ขี่ไปหมู่บ้านนอแลและไร่สตรอเบอรี่ทุกเช้า เห็นแล้วคงจะทึ่งกันเล็กน้อยนะครับว่าขี่มันไปได้อย่างไร

a3-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_097a3

 

ส่วนที่เหลือจากนี้เป็นบางส่วนของรูปที่ผมถ่ายเอาไว้ครับ

รูปทุกรูปที่โพสที่ไว้นี้ ถ้าต้องการดูรูปที่ชัดในขนาด Original Size ให้กด Click ที่รูปที่ต้องการดูสองครั้งครับ

a17-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_128a1

a19-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_47a1

a21-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_49a1

a29-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_498a2a30-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_520a1

a30-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_614a1

a33-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_796a1

a35-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_606a5

a37-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_262a

a40-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_418a2

a41-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_802a3

a43-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_812a3

a44-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_420a5

a49-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_154a3

a50-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_155a3

a51-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_863a2

a52-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_242a

a62-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_293a1

a63-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_279a1

a64-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_862a

a77-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_867a3

a79-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_792a2

a81-%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_135a1

a84%e0%b8%94%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%ad%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%87_999_325a2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตาเกิ้น
ตาเกิ้นhttp://takern.wordpress.com
นักสำรวจ, นักเขียน และนักเล่าเรื่อง

Leave a Reply

LATEST POSTS

คุ้มครองแต่ไม่เคยให้คุณค่า ตอน นกกรงหัวจุก

ผมเฝ้ามองการโต้เถียงกับเรื่องนกกรงหัวจุกหรือนกปรอดหัวโขน ระหว่างฝ่ายผู้เลี้ยงนกและ “นักอนุรักษ์” มาพักใหญ่แล้วในเรื่องว่า จะให้นกกรงหัวจุกคงอยู่ในบัญชีสัตว์ป่าคุ้มครองหรือจะปลดออก หลายคนคงมองว่านี่เป็นความขัดแย้งที่หาทางออกไม่ได้ แต่ผมกลับมองว่าถ้าเราเปิดใจมองร่วมกันและยอมรับวิธีคิดใหม่ๆ (ที่ประเทศอื่นเขาทำกันมานานแล้ว) เรื่องของนกกรงหัวจุกอาจจะเป็นโอกาสเปลี่ยนแปลงให้การอนุรักษ์ของประเทศนี้เดินไปในทิศทางที่ถูกต้องเสียทีนะครับ ก่อนจะเข้าเรื่องนกกรงหัวจุก ผมขอเล่านิทานให้ฟังสักเรื่องหนึ่งก่อน อย่าเพิ่งเบื่อ อย่าเพิ่งมองว่ามันไม่เกี่ยวกันนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า พี่น้องสองคนทะเลาะกันเพราะแย่งส้มผลสุดท้ายในบ้าน ถึงขั้นตบตีกัน เสียงดังไปถึงแม่ แม่พยายามเจรจาให้แบ่งกันคนละครึ่งลูกก็ไม่มีใครยอม ต่างคนต่างบอกว่าต้องใช้ทั้งลูก นานเข้าพ่อที่นั่งเล่นของเล่นอยู่ทนรำคาญเสียงไม่ได้ จึงเดินมาแยกลูกสาวทั้งสองที่เริ่มจะจิกหัวฟัดกันให้ตายไปข้างหนึ่ง แล้วถามรายละเอียด บอกพ่อหน่อยว่าจะเอาส้มไปทำอะไร  คนพี่สาวก็บอกว่าจะทำแยมส้ม ส่วนน้องสาวบอกจะทำน้ำส้ม เมื่อคุยกันเช่นนี้พ่อก็ปอกเปลือกส้มให้ลูกสาวคนโตไปทำแยม แล้วก็เอาเนื้อส้มให้ลูกสาวคนเล็กไปคั้นน้ำ ลงตัวไปได้ทั้งสองคน ส่วนพ่อก็เอาเมล็ดส้มไปปลูกไว้ข้างบ้านต่อไปจะได้ไม่ต้องแย่งส้มผลสุดท้ายกันอีก นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าถ้าเราคุยกันดีๆมันจะมีทางออกที่ไม่ต้องมีคนแพ้คนชนะ แต่มันจะมองไม่เห็นเวลาทะเลาะกันจนหน้ามืด ใครยังไม่ได้ติดตามข่าวยังไม่รู้เรื่องความขัดแย้งของนกกรงหัวจุก...

นิยมไพรสมาคม และจุดเริ่มต้นของการอนุรักษ์ในประเทศไทย

เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้หนังสือรายเดือนของ “นิยมไพรสมาคม” มาจากมิตรสหายหลายเล่มและกำลังทะยอยอ่านอย่างบรรจง (เพราะหนังสือเหล่านี้มีอายุ 65 ปี แทบจะกรอบเป็นผงอยู่แล้ว)   ผมอ่านแล้วตื่นตะลึงมากครับ ผมเคยได้ยินได้อ่านเรื่องราวของคุณหมอบุญส่ง เลขะกุลมาบ้างว่าท่านสร้างสรรค์ส่งดีๆไว้มากมาย แต่ไม่เคยรับรู้เรื่องนิยมไพรสมาคมมากนัก  และดูเหมือนว่าเรื่องราวของสมาคมนี้ได้เลือนหายไปจากความรับรู้ของสังคมไทยแล้ว  เลยขอมาเล่าเรื่องหลายอย่างสู่กันฟังถึงประวัติศาสตร์สำคัญของการอนุรักษ์ในบ้านเราที่กำลังจะลืมเลือนไป ในยุคก่อนปี พ.ศ. 2500 ประเทศไทยยังไม่รู้จักกับคำว่า “อนุรักษ์” ใดๆเลย (ในหนังสือก็ยังไม่มีคำนี้) ตอนนั้นใครอยากจับจองที่ตรงไหนก็ไปแจ้งที่อำเภอแล้วก็ลงมือถาง สัตว์ป่าทุกชนิด (ยกเว้นช้าง) ไม่มีกฎหมายอะไรคุ้มครอง ใครอยากล่าอะไรด้วยวิธีไหน...

ชีวิตผ่านไปเร็วมากและงดงาม Next Thing You Know

ผมชอบฟังเพลง Country American ครับ เพราะหลายๆเพลงมีเนื้อเพลงที่ดีมาก สามารถเล่าเรื่องราวได้ในเพลงเดียว คำพูดที่เลือกมาใช้ในเนื้อเพลงก็บรรจงคัดสรรมา บางครั้งถ้าตั้งใจฟังเพลงสักเพลงหนึ่งก็ราวกับได้อ่านหนังสือดีๆกินใจสักบท เอาเพลงนี้มาฝากกันครับ Next Thing You Know โดย Jordan Davis ตั้งใจจะเก็บเพลงนี้ไว้สำหรับวันครบรอบแต่งงานปีหน้า แต่ว่าเปลื่ยนใจ เอามาเขียนฉลองวันเกิดภรรยาผมเมื่อวานนี้ก็แล้วกันครับ Next Thing You Know เล่าเรื่องราวเหตุการสำคัญในชีวิตคู่ของใครสักคน อย่างชนิดที่ใครฟังก็คงได้ภาพของตัวเองและคนรักลอยขึ้นมาในใจ และก็คงคิดเหมือนกันว่า ทุกอย่างที่สวยงามในชีวิตนี้ช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ขณะที่ลูกชายผมอาจจะกำลังอยู่ในเนื้อเพลงท่อนแรก...

ต้นแบบของสุภาพบุรุษกลางแจ้ง

จาก อลัน ควอเตอร์เมน จนถึง รพินทร์ ไพรวัลย์ และ Indiana Jones ถ้าจะพูดถึงชื่อหนึ่งที่มีบทบาทเป็นตัวอย่างของสุภาพบุรุษกลางแจ้งมานับร้อยๆปี ก็คงต้องเล่าถึง อลัน ควอเตอร์เมน ครับ อลัน ควอเตอร์เมน (Allan Quatermain) เป็นตัวละครเอกในนิยายเรื่อง King Solomon’s Mine ที่เขียนโดยนักเขียนชาวอังกฤษ H. Rider Haggard (Sir...

Most Popular

%d